De in Ethiopië geboren, maar in België opgegroeide, Meskerem Mees maakt op haar debuutalbum Julius diepe indruk met zeer sobere en intieme maar ook wonderschone folksongs.
Meskerem Mees geldt bij onze Zuiderburen inmiddels al een aantal jaren als een groot talent en dat maakt ze meer dan waar op haar debuutalbum Julius. Het is een nogal sober ingekleurd folkalbum, waarop alle aandacht uitgaat naar de mooie stem van de Belgische muzikante. Het is een stem die gemaakt is voor zachte folksongs en daar zijn er heel wat van te vinden op Julius, maar Meskerem Mees laat op haar debuut horen dat ze ook andere kanten op kan. Het levert een debuutalbum op dat zich langzaam maar zeer zeker opdringt en dat vervolgens alleen maar mooier en indrukwekkender wordt. Het is mijn eerste kennismaking met Meskerem Mees en die smaakt naar veel en veel meer.
Niet zo heel lang geleden bracht het Belgische Gent ons het debuutalbum van de in Thailand geboren Wanthanee. Het is een album met intieme folksongs, die me misschien net niet helemaal wisten te overtuigen, maar Wanthanee ga ik zeker in de gaten houden de komende jaren.
Ook Meskerem Mees komt uit Gent, maar ook haar wieg stond niet in België. De in Ethiopië geboren Meskerem Mees groeide wel op in België en timmert daar inmiddels al een aantal jaren aan de weg als muzikante, met het winnen van Humo’s Rock Rally in 2020 als meest aansprekende wapenfeit.
Onlangs verscheen haar debuutalbum Julius en dat is een opvallend debuutalbum geworden. Vergeleken met de ingetogen folksongs van Wanthanee zijn die van stadgenote Meskerem Mees nog een stuk intiemer. Op haar debuutalbum begeleidt de jonge Belgische muzikante zichzelf op de akoestische gitaar en betovert ze de luisteraar met haar zachte en heldere stem.
Persoonlijk heb ik een voorkeur voor net wat voller ingekleurde albums, maar de combinatie van de akoestische gitaar en de mooie stem van Meskerem Mees is prachtig en geeft de bijzondere stem van de Belgische muzikante alle ruimte om te schitteren. Julius vertrouwt overigens niet uitsluitend op de akoestische gitaar van Meskerem Mees, want zo nu en dan worden fraaie en trefzekere accenten toegevoegd door de cello van Febe Lazou en nog incidenteler door de piano, een fluit of door natuurgeluiden.
Ook wanneer extra details worden toegevoegd aan het geluid, blijft de muziek van de Belgische singer-songwriter ingetogen en zeer intiem. Dat vraagt wat van de zang op het album en van de songs en beiden zijn dik in orde. Meskerem Mees beschikt over een mooie stem, die gemaakt lijkt voor zachte en lieflijke folk, maar ze kan ook wat feller klinken, wat haar songs voorziet van urgentie. Hier en daar zijn de vocalen in meerdere lagen opgenomen, wat ook wat dynamiek toevoegt aan de songs.
Het zijn songs die vooral in het hokje folk passen en die, ondanks het sobere instrumentarium, voldoende afwisselend klinken. Ik vind Meskerem Mees persoonlijk het sterkst in de meest intieme en ingetogen songs op het album, maar de net wat meer uptempo songs voorzien Julius wel van de broodnodige dynamiek en variatie.
Ik heb zoals gezegd zelf een voorkeur voor net wat voller ingekleurde albums en dat is vooral omdat ik albums als het debuut van Meskerem Mees over het algemeen snel saai vind worden. Over het algemeen, want ook bij herhaalde beluistering van Julius blijft het album me betoveren en vind ik zowel de stem van Meskerem Mees als de instrumentatie en de songs alleen maar beter worden.
Meskerem Mees maakt het soort folk waar Laura Marling een aantal jaren geleden mee opdook, maar ze klinkt minder Brits en daardoor eigenzinniger. Het is moedig om met minimale middelen een debuutalbum als dit op te nemen, maar het prachtig opgenomen en uiterst subtiel ingekleurde Julius is zo’n intiem folkalbum dat zich genadeloos opdringt.
In België weten ze inmiddels een paar jaar dat Meskerem Mees bulkt van het talent, maar in Nederland ben ik haar naam nog niet vaak tegen gekomen. Hoogste tijd dat dit gaat veranderen, want Julius van Meskerem Mees is een fraai en trefzeker debuutalbum, waar we in Nederland best een beetje jaloers op mogen zijn.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment