Posts
Niemand minder dan John Prine ontfermde zich een paar jaar geleden over de Amerikaanse muzikante Kelsey Waldon, die met White Noise/White Lines direct een uitstekend album afleverde. Drie jaar later keert de muzikante uit Nashville, Tennessee, terug met No Regular Dog, dat nog wat meer indruk maakt dan zijn voorganger. Het album is vakkundig geproduceerd door Shooter Jennings, die No Regular Dog heeft voorzien van een wat traditioneel maar tijdloos countrygeluid. De uitstekende songs en de voor het genre gemaakte stem van Kelsey Waldon doen de rest. Een van de betere albums in het genre dit jaar en het is er een die ook nog wel even doorgroeit.
De Amerikaanse muzikante Kelsey Waldon, die werd geboren in een dorp met de prachtige naam Monkey’s Eyebrow in Kentucky, maakte twee nauwelijks opgemerkte albums in eigen beheer, voordat ze in 2019 doorbrak met het op het label van de Amerikaanse folklegende John Prine uitgebrachte White Noise/White Lines. Samen met onder andere de gelouterde Nashville producer Dan Knobbler, tekende Kelsey Waldon voor één van de mooiste Amerikaanse rootsalbums van het betreffende jaar, waarna ze in 2020 terugkeerde met het met covers gevulde minialbum They'll Never Keep Us Down.
Op de echte opvolger van White Noise/White Lines hebben we wat langer moeten wachten, maar deze week verscheen dan eindelijk No Regular Dog. Het nieuwe album van Kelsey Waldon werd niet opgenomen in Nashville, Tennessee, de thuisbasis van de Amerikaanse singer-songwriter, maar in Los Angeles. Het album werd geproduceerd door Shooter Jennings, de zoon van country legendes Waylon Jennings en Jessi Colter, die de countrymuziek thuis met de paplepel ingegoten kreeg en volgens de overlevering opgroeide in een tourbus.
Shooter Jennings heeft No Regular Dog voorzien van een mooi en wat traditioneel aandoend countrygeluid en het is een geluid waarin Kelsey Waldon zich als een vis in het water voelt. De Amerikaanse muzikante beschikt over een stem die gemaakt is voor de country en klinkt als de grote countryzangeressen uit de jaren 70. Kelsey Waldon heeft een aangenaam laagje gruis op haar stembanden, beschikt over een onweerstaanbare zuidelijke tongval en vertolkt haar songs met gevoel en doorleving, waardoor haar songs meer impact hebben dan die van de meeste countrypop zangeressen uit haar thuisbasis Nashville.
Kelsey Waldon is niet alleen een uitstekende zangeres, maar ook een getalenteerde songwriter, die voor No Regular Dog een aantal songs heeft geschreven die direct overtuigen maar die ook makkelijk blijven hangen. De instrumentatie op het album doet zoals gezegd wat traditioneel aan, maar zowel de muziek op als de productie van No Regular Dog zijn van hoog niveau. Het nieuwe album van Kelsey Waldon klinkt lekker vol, maar zeker niet te vol, waardoor haar stem alle ruimte krijgt om te excelleren.
Door steeds andere instrumenten de hoofdrol te geven, met hoofdrollen voor gitaren en de viool, is No Regular Dog ook een gevarieerd album dat hier en daar de randen van de traditionele countrymuziek opzoekt zonder geforceerd modern of alternatief te klinken. Het vierde album van Kelsey Waldon is een album dat ook een aantal decennia geleden gemaakt had kunnen worden, maar No Regular Dog klinkt geen moment gedateerd.
Door het tijdloze geluid klinken de songs op het album direct vertrouwd, maar het zijn ook songs die beter worden naarmate je ze vaker hoort. Zeker op de broeierige zomeravonden komt No Regular Dog, dat uiteraard een fraai eerbetoon bevat aan haar in 2020 overleden mentor John Prine, uitstekend tot zijn recht en na flink wat keren horen vind ik het album al beter dan de zo uitstekende voorganger. De conclusie dat Kelsey Waldon zich met haar vierde album definitief schaart onder de smaakmakers binnen de Amerikaanse rootsmuziek lijkt me dan ook gerechtvaardigd.
Erwin Zijleman
Je kunt No Regular Dog hier luisteren en bestellen:
https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2022/08/kelsey-waldon-no-regular-dog.html
No comments:
Post a Comment