Foto: HareD |
Een paar keer opgehouden
en weer begonnen, ligt het hoogtepunt van hun roem wel achter hen. Zoals wel
meer bands doen tegenwoordig, kondigden zij aan hun best(verkopende) plaat in
zijn geheel live te spelen, aangevuld met hun greatest hits. Daar moest ik bij
zijn! Vriendin meegelokt met een weekendje London, en daar stonden we in
Shepherd’s Bush Empire, het oude theater uit begin twintigste eeuw, dat nu zo’n
2000 toeschouwers kan bergen. Als extra persoonlijke trip down memory lane was
het de concertzaal die het dichtst bij mijn kelderkamertje was toen ik in
London studeerde. Kan mij onder andere een mooi concert van The Tragically Hip
herinneren.
Foto: HareD |
Enkele observaties:
- In het VK doen ze niet aan decibellenmaxima. Kolere, wat stond het geluid hard! Voordeel was wel dat er niemand (hoorbaar) doorheen stond te ouwehoeren….;
- The Wonder Stuff speelt een mix van rock met folk-achtige elementen, doordat er een viool meedoet (prachtig bespeeld door Erica Nockalls), maar de zaal ging tekeer alsof het een hardrockband betrof. In tijden niet meer gezien dat de hele vloer een grote deinende massa werd, van voor tot achter;
- Ook de band had er zin in, speelde goed, hard en lang. Persoonlijke hoogtepunten waren Mission Drive, Red Berry Joy Town en On the Ropes.
Hared
No comments:
Post a Comment