Posts
Evan Uschenko leverde vorig jaar met zijn band Ghost Woman een album af dat nadrukkelijk uitnodigde tot het noemen van namen. Het waren vooral namen uit de garagerock en psychedelica uit de jaren 60, waarbij het zowel kon gaan om gevestigde namen als om culthelden. Op Anne, If heeft de Canadese muzikant het aantal te noemen namen nog wat verder uitgebreid. Ghost Woman heeft ook dit keer een voorkeur voor 60’s garagerock en psychedelica, maar sleept er ook wat andere invloeden uit de jaren 60 bij. Het klinkt ook dit keer weer bijzonder aangenaam of zelfs onweerstaanbaar lekker, maar het niveau ligt ook dit keer bijzonder hoog.
De Canadese band Ghost Woman debuteerde afgelopen zomer met een album dat klonk als de spreekwoordelijke omgevallen platenkast. Het was een platenkast die vooral was gevuld met garagerock en psychedelica uit de jaren 60. Dat is een genre dat ruim is vertegenwoordigd in meerdere series met verzamelaars, met de Nuggets boxen als meest aansprekende voorbeeld, maar ook het debuutalbum van Ghost Woman ging er in als koek.
Ghost Woman was en is het geesteskind van de Canadese muzikant Evan Uschenko, die maar net een half jaar na het titelloze debuutalbum van Ghost Woman alweer opduikt met een tweede album van zijn band. Het debuut van de band kleurde de zomer van 2022 prachtig in, maar ik zag het album ook terugkomen in flink wat jaarlijstjes, wat aangeeft dat de muziek van Ghost Woman meer was dan een soundtrack voor een handvol mooie zomerdagen.
Op Anne, If gaat Evan Uschenko verder waar het eerste album van Ghost Woman een half jaar geleden eindigde. Ook de nieuwe songs van de Canadese muzikant citeren stevig uit de garagerock en psychedelica uit de jaren 60 en ook dit keer zijn het songs die je bij eerste beluistering al decennia lijkt te kennen. Het is een beetje alsof je een van de fameuze Nuggets boxen uit de speakers laat komen en dat zegt veel over het niveau van de songs van Evan Uschenko, die zich zowel door de groten als door de culthelden uit de genres laat beïnvloeden.
Ook dit keer staan garagerock en psychedelica centraal, maar de Canadese muzikant oriënteert zich dit keer net wat breder en kan ook zomaar aansluiten bij een song van Pink Floyd, The Byrds of The Jesus And Mary Chain, wat duidelijk maakt waar deze bands hun inspiratie vonden.
Het debuutalbum van Ghost Woman vond ik bij eerste beluistering afgelopen zomer vooral een zeer aangenaam album of zelfs een ‘guilty pleasure’, maar uiteindelijk sloeg ik de muziek van Evan Uschenko veel hoger aan. Dat deed ik bij mijn eerste beluistering van Anne, If onmiddellijk.
De songs die putten uit de garagerock en psychedelica zijn onmiddellijk onweerstaanbaar lekker, maar ook als Evan Uschenko met een lome pedal steel en fraaie harmonieën opschuift richting de Amerikaanse rootsmuziek, houdt de Canadese muzikant een opvallend hoog niveau vast, zonder dat dit ten koste gaat van de meedogenloze wijze waarop de songs van Ghost Woman vermaken. Enig smetje is de wat experimentele instrumentale track die nergens naar toe gaat, maar buiten dit smetje ligt het niveau nog hoger dan op het debuutalbum van Ghost Woman.
Natuurlijk zijn er heel veel bands met een voorliefde voor jaren 60 retro, maar ik had en heb bij beluistering van de muziek van Ghost Woman geen moment het idee dat ik naar wat zouteloze retro aan het luisteren ben. Ook Anne, If doet er vanaf de eerste noten toe en houdt het hoge niveau vrijwel het hele album cast. Door de wat bredere scope voegt het tweede album van Ghost Woman ook iets toe aan het vorig jaar terecht bewierookte debuutalbum, waardoor Anne, If zomaar kan uitgroeien tot een van de betere albums in het genre dit jaar. Albums die klinken als een omgevallen platenkast zijn vrijwel altijd aangenaam, maar Ghost Woman legt de lat net wat hoger. Heerlijk album.
Erwin Zijleman
Je kunt Anne, If hier luisteren en bestellen:
https://ghostwoman.bandcamp.com/album/anne-if-2
No comments:
Post a Comment