Midnights (3am Edition). Taylor Swift

Na twee fantastische indiefolk albums in 2020 en twee geslaagde remakes van eerdere countrypop albums in 2021, keert Taylor Swift in 2022 terug naar de pop met wederom een geweldig album.

Ik had stiekem gehoopt op een vervolg op Folklore en Evermore, maar op Midnights keert Taylor Swift terug naar de pop. Het is gelukkig wel pop van een niveau dat maar weinig muzikanten gegeven is. Samen met topproducer Jack Antonoff en in de op het allerlaatste moment toegevoegde bonustracks toch ook nog met Aaron Dessner, grossiert Taylor Swift in heerlijk lome en voornamelijk elektronisch ingekleurde popliedjes. Het zijn popliedjes die opvallen door de prachtige instrumentatie en productie en natuurlijk door de mooie stem van Taylor Swift, maar het zijn ook weer popliedjes die het eigenzinnige talent van de Amerikaanse muzikante laten horen. Knap dat ze het weer flikt. 

Taylor Swift maakte op hele jonge leeftijd uitstekende countrypop, die ze na een aantal zeer succesvolle albums verruilde voor pure pop. In 2020 verraste de Amerikaanse muzikante met twee geweldige indiefolk albums, Folklore en Evermore, waarop ze samenwerkte met onder andere Jack Antonoff, Aaron Dessner en Justin Vernon (Bon Iver). Vorig jaar waren er de eveneens interessante remakes van haar albums Fearless en Red, maar voor nieuw werk van Taylor Swift moesten we meer geduld hebben.

Op 21 oktober verscheen Taylor Swift’s nieuwe album Midnights, dat een paar uur na de release al gezelschap kreeg van de 3am Edition met zeven extra tracks. De laatstgenoemde versie van Midnights bevat maar liefst 70 minuten muziek en twintig songs. De zeven extra tracks op de 3am Edition maakte Taylor Swift samen met The National voorman Aaron Dessner, maar alle andere tracks dragen het stempel van topproducer Jack Antonoff, die ook meeschreef aan alle songs op de standaard editie van Midnights. 

Je hoeft niet lang te luisteren naar Midnights om te kunnen concluderen dat Taylor Swift op haar nieuwe album de indiefolk van Folklore en Evermore weer achter zich laat en terugkeert naar de pop. 

De meeste songs op Midnights zijn vooral met elektronica ingekleurd en sluiten aan bij de aanstekelijke pop die Taylor Swift al eerder maakte. Het nieuwe album zal daarom mogelijk niet in de smaak vallen bij een deel van de nieuwe zieltjes die Taylor Swift won met Folklore en Evermore, maar Midnights moet zeker niet te snel worden afgeschreven. 

Zowel Jack Antonoff als Aaron Dessner hebben in productioneel opzicht vakwerk geleverd met de stem van Taylor Swift prachtig prominent in de mix. Midnights klinkt echt fantastisch en klinkt gelukkig zeker niet als een dertien in een dozijn popalbum. Taylor Swift staat ook dit keer garant voor in kwalitatief opzicht uitstekende songs en ze vertolkt ze zoals gewoonlijk met veel gevoel. De Amerikaanse muzikante is vanaf het begin van haar carrière een uitstekende zangeres, maar ze laat ook nog steeds groei horen. 

Ik hou zelf wel van goed gemaakte popmuziek en hoewel ik Folklore en Evermore net wat hoger aansla dan Midnights, ben ik na een paar keer horen behoorlijk onder de indruk van het nieuwe album van Taylor Swift. Zelfs de 70 minuten van de 3am Edition van het album vliegen voorbij en tussen de twintig songs op het album zit er niet een die tegenvalt. 

Taylor Swift kiest op haar nieuwe album misschien weer voor de pure pop die ze eerder maakte, maar ze laat ook horen dat ze een eigenzinnige muzikante is die geen blad voor de mond neem in teksten, die door Spotify in veel gevallen als expliciet worden aangeduid. Ook in muzikaal opzicht heeft het album, dat in de meeste songs de sfeer van de nacht ademt, heel veel moois te bieden. 

De vooral elektronisch ingekleurde en meestal wat loom klinkende popmuziek op Midnights dringt zich, als je vatbaar bent voor dit soort popmuziek, echt genadeloos op en hoewel het songs zijn die vrijwel onmiddellijk bekend in de oren klinken en die in veel gevallen niet hadden misstaan op de eerdere popalbums van Taylor Swift, is Midnights net als Folklore en Evermore een album dat nog lang beter wordt. 

Ik had, net als veel andere muziekliefhebbers, wel een beetje gehoopt op een vervolg op Folklore en Evermore, maar Midnights heeft me zeker niet teleurgesteld. Integendeel zelfs. En als dan ook Lana Del Rey nog meezingt in het heerlijke Snow On The Beach kan ik alleen maar smelten voor de zoete verleidingen van Taylor Swift. Prima album weer.

Erwin Zijleman