The Shoe is
een Amerikaans duo dat bestaat uit singer-songwriter en actrice Jena
Malone (die onder andere was te zien in The Hunger Games) en pianist en
producer Lem Jay Ignacio.
Over
zingende actrices wordt meestal nogal denigrerend gedaan, maar Jena
Malone snoert direct in de openingstrack van het debuut van The Shoe de
critici de mond. En hoe.
In deze
openingstrack laat Jena Malone zich uitsluitend begeleiden door
bijzonder subtiele pianoklanken, maar overtuigt ze met speels gemak. In
deze openingstrack is ook direct duidelijk dat The Shoe niet gaat voor
de makkelijkste weg. Het is geen makkelijk popliedje dat de introductie
vormt tot dit Amerikaanse duo, maar dankzij de mooie en veelkleurige
stem van Jena Malone was ik direct fan.
The Shoe
houdt haar muziek niet de hele tijd zo ingetogen en sober als in de
openingstrack en titeltrack van I’m Okay, maar heel uitbundig wordt het
nooit. De instrumentatie is in het merendeel van de tracks ingetogen en
zacht, zodat Jena Malone kan schitteren met haar mooie stem, die ook
vaak fluisterzacht is. De instrumentatie is misschien ingetogen en
zacht, maar verrast wel keer op keer door wonderschone accenten die
uitblinken door subtiliteit en trefzekerheid. De stem van Jena Malone
draait zich prachtig om deze instrumentatie heen en heeft een
verleidingskracht om bang van te worden.
Gezien de
samenstelling van The Shoe (actrice/zangeres en een getalenteerd
muzikant) ligt de vergelijking met She & Him voor de hand, al is het
maar omdat de stem van Jena Malone net zo honingzoet kan zijn als die
van Zooey Deschanel, maar uiteindelijk is de muziek van The Shoe toch
een stuk minder uitbundig en een stuk avontuurlijker.
Het valt
niet mee om met slechts een beperkt aantal ingrediënten een plaat te
maken die je continu in zijn greep houdt, maar het debuut van The Shoe
slaagt daar inmiddels al een tijdje in. Omdat Jena Malone en Lem Jay
Ignacio niet kiezen voor makkelijk in het gehoor liggende popliedjes of
zelfs perfecte popsongs, blijf je maar nieuwe dingen horen in de muziek
van het tweetal. Dit geldt met name voor de vocalen, die heel af en toe
ook wel wat doen denken aan die van een jonge Cat Power, maar ook de
prachtige instrumentatie en de bijzonder trefzekere productie weten je
keer op keer weer te verleiden en te verrassen.
I’m Okay van
The Shoe krijgt tot dusver 0,0 aandacht in Nederland en dat is
werkelijk doodzonde. I’m Okay maakt immers iedere zondagochtend tot een
ultiem moment van ontspanning en maakt iedere zomeravond tot een oase
van rust.
Gezien het
acteerverleden van Jena Malone wordt I’m Okay van The Shoe ook in de
Verenigde Staten met de nodige reserves ontvangen. Volkomen onterecht,
want er zijn de afgelopen maanden niet veel leukere indie-platen
verschenen. Het indie-karakter van de muziek van The Shoe hoor je
misschien nog wel het best in de wat voller klinkende songs op de plaat,
waarin zowel de instrumentatie als de vocalen zich niet in een
keurslijf laten dwingen en I’m Okay steeds meer sprankelt en vermaakt.
Heerlijke plaat van een duo dat een plekje vol in de spotlights
verdient.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Dead rabbit hopes':
https://www.youtube.com/watch?v=LiT1e9krL2g
No comments:
Post a Comment