The Scene en Van Dik Hout Live

Hollands Glorie

The Scene, Paard, 7 december

Van Dik Hout, Tivoli, 30 december

December, Hollands gloriemaand. De ene band al sinds 1979 actief, de ander sinds 1989. Beiden nog helemaal goed.

The Scene. Photo HareD

The Scene was ik eigenlijk uit het oog verloren, tot ik er afgelopen najaar in een cd-winkel achterkwam dat zij een nieuwe plaat hadden gemaakt, getiteld ‘Code’. Kort daarna zag ik de aankondiging voor hun concert in het Paard. In mijn herinnering was The Scene een grote Nederlandse band, in de categorie De Dijk, Tröckener Kecks of Van Dik Hout. Ik vond het dus opvallend dat ze in de kleine zaal van het Paard stonden geprogrammeerd, terwijl ze eerder op Parkpop en Torhout Werchter speelden. Maar het concert was niet uitverkocht, dus The Lau en zijn vrienden hebben klaarblijkelijk danig aan populariteit ingeboet.

Hoe onterecht. ‘Code’ is namelijk een top-cd. De eerste drie nummers ‘echt’, ‘overal’ en ‘water en vuur’ doen niets onder aan het werk van bijvoorbeeld de topplaten uit de jaren negentig ‘Blauw’ en ‘Open’. Maar ook de andere nummers zijn goed.  De hele plaat is instrumentaal sober en strak, met de immer poëtische teksten en het raspende stemgeluid van Lau.  Bassiste Emilie Blom van Assendelft zingt meer mee dan vroeger het geval was, ook live, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit niet direct een grote stap vooruit is. Ook The Scene onttrekt zich niet aan de trend om Nederlandse rappers mee te laten doen, dus is Lange Frans te horen op het nummer ‘Stip’. Best aardig overigens.

Het concert was ook een groot feest. Het voordeel van zo’n klein zaaltje is natuurlijk de intieme sfeer en de nabijheid van de band, waarbij het publiek logischerwijs vooral uit diehard-fans bestond die het werk van de band goed kenden. Niet vergeten moet worden dat het ook prima muzikanten zijn, dus hier werd puik vakwerk afgeleverd. Het was een mooie mix van oud en nieuw. Opvallend was de pauze. In de woorden van The Lau: ‘jullie denken toch niet dat ik op mijn leeftijd [hij is inmiddels 60 – HareD] nog een heel concert achter elkaar kan spelen’? Voordat zij met pauze gingen, werd het publiek gevraagd om verzoeknummers uit het eigen oeuvre, die ook prompt werden gespeeld. Grappig was ook de afsluiting, traditiegetrouw met de hit ‘Iedereen is van de Wereld’. Lau kondigde van tevoren namelijk droogjes aan dat ze nu aan het laatste nummer toe waren gekomen. Omwille van de tijdsbesparing zouden ze niet eerst van het podium aflopen en het publiek om de toegift laten vragen, maar het direct beginnen te spelen. Aldus geschiedde!

Van Dik Hout. Photo HareD

Die zorg deelden de jongens van Van Dik Hout duidelijk niet, want zij liepen wel vier keer het podium op en af. Hun traditionele eindejaarsconcert was om verder niet opgehelderde reden deze keer in Tivoli in plaats van Paradiso. Dat mocht de pret zeker niet drukken. Ook voor hen geldt dat zij bij het grote publiek wellicht wat uit beeld zijn geraakt na de grote successen in de jaren negentig, maar dat zij nog steeds veel optreden en ook de laatste jaren prachtige cd’s hebben gemaakt. De meest recente is het mooie,intense en ingetogen Leef! (uit 2011), dat aanstaande maart ook tijdens een theatertour centraal staat. Zanger Martin Buitenhuis kondigde aan dat de band ook bezig is met nieuwe nummers. Het ruim twee uur durende concert was een feest van bekende en minder bekende liedjes, dat vooral uptempo en stevig werd gespeeld. Zoals een van mijn medeconcertgangers het zei: ‘het is grappig en onverwacht om te zien hoeveel power er uit dat tengere mannetje komt’! Een prachtige muzikale afsluiting van 2012.

HareD