Stad En Land. The Kik

Gisteren was het zondag. Een groot deel van de dag liep ik "En morgen is het weer maandag" te zingen.

The Kik is geen vreemde voor dit blog. Sinds de debuutplaat 'Springlevend' is de band of het nu over de cds, optredens of een theatershow gaat, hier te vinden. Het is dus niet vreemd dat de derde plaat een recensie ontvangt.

Stad En Land. Urbi et Orbi, denkt mijn katholiek opgevoede brein dan. Nu, met de pauselijke zegen heeft deze plaat weinig te maken, gelukkig. De kans was een stuk groter geweest dat u er in dat geval niets over had gelezen.

Stad En Land kan een stijlbreuk worden genoemd. De beat en 60s pop van het debuut, dat een vervolg kreeg op het iets mindere '2', zijn verder weg dan ik van The Kik gewend ben. Veel meer invloeden komen voorbij, die zeker in de 60s hun oorsprong vinden. Psychedelische intermezzo's bijvoorbeeld, denk aan een vrolijke zwengel aan de muziek van The Move, maar ook Zuid-Amerikaanse of beter Herb Alpert invloeden doen voorzichtig hun intrede. Tegelijkertijd zijn The Beatles, als in de ballads, nooit heel ver weg.

Wat is gebleven is de popfeel die The Kik in iedere porie heeft zitten. Samen met de koortjes die overal en nergens opduiken. De kansen op samenzang weten de bandleden overal te herkennen. Voor een fijne tegenmelodie draaien ze hun hand ook niet om.

Wat is veranderd, is dat The Kik veel ingetogener speelt. Getemd door het theater? Wie zal het zeggen. Opvallend is wel dat toetsenist Paul Zoontjes zich veel meer met het schrijfproces heeft bemoeid. Misschien ligt daar een verklaring? Erg is het niet, er valt van veel schoons te genieten op Stad En Land. Het is ongetwijfeld wel van invloed op de optredens. Daarover meer eind februari. Op de plaat is het prima, want bijzonder sfeervol. "Met een lach en een traan", zoals Dave von Raven zingt in het gelijknamige nummer.

Het album opent met een referentie aan stad en land. Een nummer met een vrij typische Von Raven tekst. Verlangen naar iets wat er (nu) niet is, maar wel zou kunnen zijn als. Een jazzy melodie met een bossa nova ritme (of rumba, ik ben geen expert). Dat weerhoudt Von Raven er niet van om met de tekstvoordracht flink gas te geven. Haast over laidback. Mooi gedaan, net als de 1969-70 dwarsfluit die de solo voor zijn rekening neemt. Met 'Ik Zie Je In De Stad' zet The Kik de sfeer en de intentie van Stad En Land perfect neer. Een prachtige opener.

'Maandag' is de onschuldige 60s pop ten voeten uit. Prachtige samenzang. The Monkees, The Mamas & The Papas gelardeerd met Boudewijn de Groot referenties. Een nummer dat het popgevoel van de band prachtig weergeeft. Als in het intermezzo een waltz, opnieuw, ik ben geen kenner, wordt ingezet, doet de referentie aan "For The Benefit Of Mr. Kite' zich direct gelden, ondanks dat 'Maandag' oneindig veel lichter is. Als 'Maandag' over gaat in de ode aan een 'Mooie Meid', een licht melancholiek en toch vrolijk nummer, is duidelijk dat Stad En Land met een perfect trio songs van start gaat. Eigenlijk kan het album dan niet meer stuk. Het zou betekenen dat The Kik verder alleen dramatisch slechte songs op de plaat heeft gezet. Nu, dat is niet zo.

Van melancholieke ballads tot een bijna rocker, The Kik draait er zijn hand niet voor om. Ik heb enkel wat medelijden met drummer Ries Doms. De man gaat het liefst als 'Animal' te keer op zijn drumstel en zit nu toch in een behoorlijk keurslijf. De instrumental, 'Onderweg', volledig in de Herb Alpert stijl gespeeld door Benjamin Herman, is zo ongeveer het wildst wat hij mag drummen op dit album. Pas tegen het einde van de plaat, in het zwaar rockende 'Alles Ruist', mag hij echt loos gaan. Over gasten gesproken, The Amazing Stroopwafels komen langs in 'De Trap'.

Met Stad En Land heeft The Kik de up-tempo beat losgelaten en is veel meer de diepte in gegaan zonder de liefde voor 60s muziek los te laten. De muziek heeft meerdere lagen gekregen, ligt ook meer in het segment van luistermuziek dan dansmuziek. Ja, ik ben benieuwd hoe dat live gaat uitpakken, maar op de plaat is Stad En Land een winnaar. Dit is genieten en niet een klein beetje ook.

Wo.

Je kunt hier luisteren naar 'Maandag':

https://www.youtube.com/watch?v=66fCbe5j_rI