Op de platen
van Childish Gambino wordt tot dusver het etiket rap geplakt en hoewel
ik regelmatig mijn best doe met in brede kring geprezen rap platen, kan
ik met dit genre nog steeds niet uit de voeten.
Ik had
"Awaken, My Love!" dus bijna terzijde geschoven, maar door alle heftige
reacties die deze plaat oproept ben ik er toch naar gaan luisteren.
De nieuwe
plaat van het alter ego van Donald Glover wordt momenteel zowel verguisd
als bejubeld, waarbij de uitersten fanatiek worden opgezocht. De een
krijgt er hoofdpijn van en vindt het echt helemaal niks, de ander vindt
het van de eerste tot de laatste noot fantastisch en komt superlatieven
tekort. Ik schaar mezelf inmiddels onder de laatste groep.
Op
"Awaken, My Love!" heeft Childish Gambino de rap, in ieder geval
tijdelijk, vaarwel gezegd en eert hij de funk. Het is de funk van
Prince, het is de funk van Rick James, het is de funk van Sly & The
Family Stone, maar het is vooral de psychedelische en zompige funk van
bands als Funkadelic en Parliament; geesteskinderen van George Clinton,
die in de vroege jaren 70 vanuit Detroit een ander gezicht gaf aan de
funk.
Het
levert een eclectische plaat op, die zeker in eerste instantie wat
overweldigend overkomt. Zeker bij beluistering met de koptelefoon
openbaart zich echter een fantastische luistertrip, die niet alleen
rijkelijk citeert uit de funk, maar ook aansluit bij 70s soul (denk aan
de meesterwerken van Marvin Gaye) en bovendien de invloeden uit het
heden en met name uit de neo-soul niet vergeet (met af een toe een
stiekem uitstapje richting de hiphop).
Het
is een luistertrip die alle kanten op kan schieten. In een aantal
tracks scheuren de gitaren en lijkt het er even op of Jimi Hendrix is
opgestaan, in een aantal andere tracks zweeft de muziek juist alle
kanten op en is er volop ruimte voor experiment, maar Childish Gambino
is op "Awaken, My Love!" ook niet vies van aalgladde soul zoals die in
de 80s werd gemaakt (Sexual Healing in het kwadraat).
Op
het grootste deel van de plaat blijft Donald Glover echter aan de goede
kant van de streep en is het genieten van een prachtig eerbetoon aan
funkheld George Clinton, waarbij al die andere funkhelden meteen worden
meegenomen en Prince waarschijnlijk zeer tevreden toekijkt, al zal hij
er van balen dat hij deze plaat niet meer heeft kunnen maken.
"Awaken,
My Love!" is door het van de hak op de tak springende karakter zeker
niet geschikt voor iedereen, maar een ieder die zin heeft in een
dampende porties 70s funk vol avontuur en passie, hoorde het dit jaar
niet vaak beter dan op deze fascinerende plaat van Childish Gambino.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Me And Your Mama':
https://www.youtube.com/watch?v=_hZCsgcKa-g
No comments:
Post a Comment