Bettie Serveert, live. Hedon Zwolle, 3 december & De Peppel Zeist, 23 december

Thumbnail, Hedon

De Betties zijn weer on tour! Hun nieuwe cd Damaged Good is terecht door Wo. de hemel in geprezen en de verschijning ervan is aanleiding voor een uitgebreide tour door het Nederlandse clubcircuit, van de band die ook hun 25-jarig bestaan viert. Binnenkort (?, althans, zo is het idee, je weet het immers nooit met de WoNo*) vertellen Carol, Peter en Joppe over de nieuwe cd en vele andere zaken in een interview dat verschijnt in de allerlaatste pdf-versie van WoNo Magazine. Dit blog gaat natuurlijk gewoon door, dus geen vrees. Tenzij een lezer bang is voor aanvallen van nostalgie, uiteraard. 

Inmiddels is de tour zo’n beetje halverwege, dus hoogste tijd voor een recensie. In dit geval van de optredens in Zwolle en Zeist.

Een eerste bevinding is dat de alsmaar toenemende visualisering van de samenleving ook de concertzaal van de Betties heeft bereikt. De concerten worden namelijk geopend met een filmpje, waarin kort een impressie van de aankomst van de band in de betreffende plaats en de gang van zaken back stage wordt vertoond. Leuk! Ten tweede heeft de lichtvrouw haar zaakjes goed voor elkaar, zij levert een mooie bijdrage aan de show, af en toe zelfs op spectaculaire wijze.  Ten derde, het kan niet allemaal feest zijn, viel op dat Carol’s stem het in beide shows een of twee keer geheel liet afweten. Hopelijk was dit alleen het gevolg van een griepje ofzo.  Het had gelukkig geen grote invloed op de kwaliteit van beide concerten.

Thumbnail, Peppel

Het allerbelangrijkste echter: de nummers van Damaged Good zijn een goede toevoeging aan het live repertoire van Bettie Serveert. Ze passen er ook naadloos in, versterken de set en zijn live soms sterker dan op de cd. Een prachtig voorbeeld hiervan is het nummer Digital Sin (Nr 7). Voor mij niet het sterkste nummer op de cd, overigens ook niet zwak, gewoon prima. Maar in de live uitvoering wordt het een absoluut hoogtepunt. Dat is vooral op het conto van drummer Joppe Molenaar te schrijven. De toch al energieke performer maakt van Digital Sin een absolute krachttoer en laat op indrukwekkende wijze zien waartoe hij allemaal in staat is. Daartoe ruimhartig gefaciliteerd door de andere bandleden. Een ‘marathon nummer’ zoals Peter Visser het aanduidde in Zwolle, dat inderdaad een minuut of tien duurt, aan het einde van de set. Werkelijk prachtig.

Thumbnail 2, Hedon

De set verschilt per optreden, maar werd in beide gevallen gedragen door nummers van de albums Palomine, Pharmacy of Love, en Damaged Good, met een ondersteunende rol voor Oh Mayhem. Dus genieten van Balentine, Kids Allright, Tom Boy, Palomine, Deny All, the Pharmacy, Love Lee, B-Cuz, Brother in Loins, Love Sick, Mouth of Age, Damaged Good, en Mayhem. Bij elkaar natuurlijk ruim voldoende voor een prachtige avond. Maar daar komen nog allemaal pareltjes bij, zoals Rudder en in Zeist een heerlijke uitvoering van De Diva. Sowieso vond ik het concert in Zeist beter. Meer power, mooie uitvoeringen, en meer verbinding tussen band en publiek. Hoewel dat laatste ook te maken zal hebben gehad met de beperkte afmetingen van De Peppel (en ongetwijfeld ook mijn vooringenomenheid, omdat De Peppel voor mij als geboren Zeistenaar het eerste concertzaaltje was waar ik geregeld kwam, dus er ook sprake was van een trip down memory lane).

Thumbnail 2, Peppel

Beide concerten waren echter heel goed. Visser blijft de grote gangmaker, bassist Bunskoeke een rots in de branding en Van Dyk een fenomeen. Kortom: gaat dat zien, mensen!

(Alle foto's van) HareD




* Naschrift Wo. Pfff, die PDF versie is er inderdaad eerder, met alle complimenten voor en dank aan redacteur .No. Het interview staat komende week online. maar is al te lezen sinds 31-12-2016, door WoNo Magazine 16.1 te downloaden vanaf dit blog.