Posts
You can listen to 'Avalon' here.
De band deed dit in 1982 met het destijds uitstekend ontvangen Avalon. Avalon wordt inmiddels geschaard onder de beste platen van Roxy Music en daar is wel iets voor te zeggen. In muzikaal opzicht staat Avalon veel dichter bij Manifesto en Flesh & Blood dan bij de eerste vijf platen van de band, maar de plaat is wel een stuk interessanter dan zijn voorgangers. Het toegankelijkere geluid dat Roxy Music aan het eind van de jaren 70 ontwikkelde, is op Avalon getransformeerd in een stemmig en avontuurlijker geluid, waarin er weer meer ruimte is voor de andere leden van de band (het gitaarwerk van Phil Manzanera is schitterend en ook de sax-bijdragen van Andy Mackay mogen er zijn). De singles More Than This, Avalon en Take A Chance With Me zijn de songs die ten tijde van de release de meeste aandacht trokken en zijn ook de tracks die achteraf bezien het meest memorabel zijn, maar het zijn de andere tracks van Avalon die in creatief opzicht het meest interessant zijn. Avalon is met zijn volle en wat galmende geluid een typische jaren 80 plaat, maar het is een jaren 80 plaat die nog maar heel weinig van zijn glans heeft verloren, wat dertig jaar na dato een prestatie van formaat is. Wat tenslotte opvalt is de bijzonder fraaie productie van Rhett Davies; een inspiratiebron voor vele platen die zouden volgen.
Avalon bleek uiteindelijk de zwanenzang van Roxy Music. De band kwam nog vele malen bij elkaar en maakte veel indruk op het podium (het beste optreden dat ik van de band heb gezien stamt uit haar nadagen), maar dit leverde slechts live-platen op. Avalon is gelukkig niet het slotakkoord van The Complete Studio Recordings. In een gouden hoesje vinden we nog twee bonus discs met singles (waaronder een aantal die niet op de reguliere platen stonden), b-kantjes en alternatieve mixen. Het is niet allemaal even interessant, maar alleen de single versies van Virginia Plain, Pyjamarama en Jealous Guy (John Lennon cover) maken de twee extra schijfjes al de moeite waard. Een ieder die de moeite neemt voor de B-kantjes hoort dat Roxy Music hierin nog een stuk avontuurlijker klinkt en dat met name Phil Manzanera en Andy Mackay op deze B-kantjes meer ruimte krijgen. Op de twee bonus-discs blijft het wat zoeken naar de echte parels, maar alles bij elkaar genomen is het de kers op een bijzonder smakelijke taart, die goed laat proeven hoe belangrijk Roxy Music de afgelopen decennia is geweest.
Erwin Zijleman
You can order Avalon here
or here
No comments:
Post a Comment