Heel veel weet ik niet
over Forgotten Birds. Ik weet dat het een duo uit Hamburg is en dat dit
duo bestaat uit Jan Gazarra en Judy Willms. Ik weet verder dat Sahara
het debuut van het tweetal is en dat dit debuut verschijnt op het
eigenzinnige Karaoke Kalk label. Veel meer hoef ik eigenlijk ook niet te
weten over Forgotten Birds, want de muziek op Sahara spreekt voor
zichzelf. Forgotten Birds maakt op haar debuut heerlijk stemmige muziek
die met enige fantasie in het hokje Americana past, al hoor ik, met name
door de bijzondere en dromerige instrumentatie en door de man-vrouw
vocalen ook af en toe wel wat van Prefab Sprout in haar jongere jaren en
is ook de verstilde muziek van Low bij vlagen goed
vergelijkingsmateriaal . De songs op Sahara vallen op door de mooie en
meestal ook wel wat eigenzinnige instrumentatie, door mooi bij elkaar
kleurende stemmen en door sfeervolle popliedjes die zich meestal
langzaam voortslepen. Zeker wanneer langzame en dromerige gitaarlijnen
het geluid van Forgotten Birds bepalen hoor ik raakvlakken met bands uit
het hokje slowcore, maar over het algemeen is de muziek van Forgotten
Birds te kleurrijk om echt in dit hokje te passen. Wanneer de gitaren
weer van wat meer galm worden voorzien, lijkt Forgotten Birds de Sahara
te verruilen voor de woestijn rond Arizona, maar ook dit is geen
eindbestemming. Laat ik het er maar op houden dat Forgotten Birds zich
niet heel makkelijk in een hokje laat duwen en een aantal zeer
uiteenlopende invloeden (Mazzy Star en Kings Of Convenience (wie kent ze
nog?) heb ik nog niet genoemd) op knappe wijze met elkaar weet te
verbinden. Forgotten Birds maakt makkelijk in het gehoor liggende
muziek, maar het is muziek met een dubbele bodem. Bijna stiekem steekt
de muziek van Forgotten Birds immers veel knapper in elkaar dan je op
het eerste gehoor zult vermoeden en met name het gitaarwerk op de plaat
blijkt al snel heel bijzonder. Forgotten Birds maakt op Sahara stemmig
muziek die het goed doet in het huidige jaargetijde, maar Sahara is
zeker geen sombere plaat. In alle popliedjes van Forgotten Birds kan de
zon ieder moment doorbreken en in de meeste tracks op de plaat gebeurt
dit ook. Sahara is niet alleen een warme en stemmige plaat, maar ook een
plaat vol toverkracht. Vaak is het lastig om te voorspellen welke
richting een song op gaat, maar het is in vrijwel alle gevallen een
wonderschone en bijzondere richting. Sahara is helaas een nauwelijks
opgemerkte plaat. Het is een plaat die ongetwijfeld zou zijn bejubeld op
Pitchfork of PopMatters, maar hoe komt een Amerikaanse muzieksite op
het spoor van een Duitse band, ook nog eens afkomstig uit een stad die
er in de popmuziek al lange tijd niet meer toe doet. Mijn invloed is
vergeleken met deze muzieksites minimaal, maar ik geef Sahara van
Forgotten Birds graag een zetje in de rug. Sahara is niet alleen een
hele bijzondere plaat, maar het is ook een plaat van een bijna
onwerkelijke schoonheid. Prachtig op deze donkere dagen, maar ik verheug
me nu ook al op de lente met Forgotten Birds.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'She goes'.
No comments:
Post a Comment