Neneh Cherry viel op als
lid van de eigenzinnige postpunk/funk band Rip Rig + Panic, maar maakte
pas echt indruk met haar debuut Raw Like Sushi, dat dit jaar al weer 25
jaar oud is. Dankzij een aantal bijzonder aanstekelijke singles en een
fris eigen geluid werd Neneh Cherry direct een wereldster. Mede vanwege
een wat lage productiviteit wist de in Stockholm en New York opgegroeide
Neneh Cherry de verkregen status helaas niet lang vast te houden. Haar
tweede en derde cd, Homebrew uit 1992 en Man uit 1996 wisten het succes
van Raw Like Sushi niet te benaderen, ondanks het feit dat het minstens
even goede of misschien zelfs wel betere platen waren. Na Man was het 16
jaar vrijwel stil rond Neneh Cherry (ze dook nog wel een keer op als
zangeres bij de zwaar onderschatte band cirKus), maar twee jaar geleden
keerde Cherry samen met de avant-gardistische Scandinavische jazzband
The Thing terug in de spotlights. Ik vond The Cherry Thing persoonlijk
een bijzonder geslaagde comeback, maar de plaat deed helaas niet heel
veel. Ook het vorige week verschenen Blank Project gaat het niet
makkelijk krijgen, want Neneh Cherry heeft wederom een lastig te
doorgronden plaat gemaakt. Op Blank Project werkt Cherry samen met de
van Four Tet bekende Kieran Hebden en het Britse tweetal
Rocketnumbernine. Laatstgenoemden hebben de nog altijd uitstekende
vocalen van Neneh Cherry voorzien van een even intrigerend als
ongrijpbaar elektronisch klankentapijt, waarin met name de ritmes keer
op keer onnavolgbaar blijken en waarin invloeden uit de jazz (die Neneh
van stiefvader Don met de paplepel kreeg ingegoten) een belangrijke rol
spelen. Hebden heeft de in slechts vijf dagen opgenomen plaat keurig
opgepoetst en voorzien van een geluid waarin de stem van Neneh Cherry
alle ruimte krijgt. Blank Project is zoals gezegd zeker geen makkelijke
plaat, maar persoonlijk was ik direct bij de eerste luisterbeurt om. Het
siert Neneh Cherry dat ze sinds haar kortstondige carrière als
popprinses muziek is gaan maken die vernieuwd en tegen de haren in
strijkt. Blank Project is met name door de donkere en dreigende
instrumentatie een lastig te doorgronden plaat, maar ook de zang van
Neneh Cherry is verre van alledaags. De muziek en de vocalen lijken in
een aantal gevallen niet synchroon te lopen, wat een vervreemdend effect
heeft. Het is een effect dat eenvoudig omslaat in een bezwerend effect,
zeker wanneer Cherry zich vrijwel uitsluitend laat begeleiden door
percussie en laat horen dat ze in vocaal opzicht in een uitstekende vorm
steekt. Ik viel zelf ooit voor de zoete verleiding van Raw Like Sushi,
maar moet concluderen dat Neneh Cherry sindsdien alleen maar betere
platen is gaan maken. Blank Project trekt die lijn door en is nog net
wat beter dan The Cherry Thing van twee jaar geleden. Veel kans op
commercieel succes geef ik Neneh Cherry niet met deze plaat, maar het
getoonde muzikale lef dwingt heel veel respect af. Ik schrijf hem zelf
alvast op voor de jaarlijstjes.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Out of the black'.
No comments:
Post a Comment