Posts
Big Thief dook drie jaar geleden op met het geweldige Masterpiece, dat ik goed genoeg vond voor mijn jaarlijstje. Opvolger Capacity was niets minder en ook het vorig jaar verschenen soloalbum van Adrienne Lenker was uitstekend. Dit jaar zet de band uit Brooklyn, New York, echter reuzenstappen. Eerder dit jaar was er het dromerige en wonderschone U.F.O.F. en nu is er het vrijwel direct erna opgenomen Two Hands. Het is een totaal ander album geworden. Two Hands is sober, intiem, broeierig en ruw, maar is net als zijn voorganger van een unieke schoonheid. Het is een album dat je meesleept in de bijzondere wereld van Big Thief, waarna je Two Hands voorgoed wilt koesteren.
Big Thief leverde maar net iets meer dan vijf maanden geleden met U.F.O.F. een album af dat het waarschijnlijk heel goed gaat doen in de jaarlijstjes. En terecht. Het is kennelijk niet voldoende voor de band uit Brooklyn, New York, want deze week verscheen een gloednieuw Big Thief album.
Two Hands is zeker geen verzameling restjes van de U.F.O.F. sessies. De band verruilde vrijwel meteen na het voltooien van U.F.O.F. de studio in de indrukwekkende bossen van Washington State in de buurt van Seattle voor een studio in de woestijn bij El Paso, Texas. Samen met technicus Dom Monks en producer Andrew Sarlo, die ook achter de knoppen zaten bij de opnames van U.F.O.F., werd het tweede album van het jaar in korte tijd en vrijwel in één take opgenomen.
Big Thief noemt U.F.O.F. zelf haar hemelse album en Two Hands de aardse tegenhanger. Two Hands klinkt inderdaad flink aardser dan de terecht zo bewierookte en heerlijk dromerige voorganger, maar ook de aardse variant van Big Thief steekt in een geweldige vorm. Je hoort goed dat Two Hands werd opgenomen in een intieme setting en dat de songs op de plaat live werden ingespeeld. De rol van producer Andrew Sarlo is kleiner dan op U.F.O.F., al is hij er wel in geslaagd om de intieme songs op Two Hands prachtig ruw te vangen.
Ook de omgeving heeft invloed gehad op het geluid op het album. Het in de Texaanse woestijn opgenomen album klinkt loom, sober en broeierig, maar af en toe ook flink ruw. Je voelt de zinderende hitte van de Texaanse woestijn hier en daar, maar ziet ook bijna de mooie sterrenhemel die de band in de kleine uren heeft kunnen bewonderen. Het nieuwe album van Big Thief bevat tien fonkelende sterren en de een is nog mooier dan de ander.
Two Hands bevat een aantal wat stevigere songs, waarin de gitaren heerlijk gruizig mogen klinken, maar de meeste songs op het album zijn behoorlijk ingetogen. Two Hands is een flink andere plaat dan zijn voorganger, maar ik vind het zeker niet minder goed. Op haar nieuwe album verwerkt Big Thief meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en dat gaat de band goed af.
De instrumentatie op het nieuwe album van Big Thief klinkt stekelig en direct, met incidenteel wat stevigere gitaaruithalen, maar ook wonderschone gitaarloopjes of fraai ondersteunend akoestisch gitaarwerk. Het gitaarwerk staat centraal op het nieuwe album van Big Thief, maar ook het inventieve drumwerk trekt in de wat stevigere songs nadrukkelijk de aandacht.
De trefzekere instrumentatie krijgt vervolgens nog wat meer glans door de bijzondere en inmiddels zeer herkenbare zang van frontvrouw Adrianne Lenker. Adrianne Lenker zingt op het eerste gehoor vaak wat onvast, maar haar zang voorziet de songs van Big Thief ook van een bijzondere intimiteit en schoonheid. Zeker de wat rauwere tracks, met hier en daar een echo naar Neil Young & The Crazy Horse overtuigen bijzonder makkelijk, maar ook de wat meer ingetogen songs op het album winnen snel aan kracht en laten je vervolgens niet meer los.
Big Thief presteert momenteel op de toppen van haar kunnen en is de status van cultband dit jaar definitief ontgroeid. Waar we in 2016 en 2017 genoegen moesten nemen met één jaarlijstjesplaat en het in 2018 moesten doen zonder nieuwe muziek van Big Thief (al was er natuurlijk wel de ingetogen soloplaat van Adrienne Lenker), levert de band uit New York in 2019 twee albums af die niet misstaan in de jaarlijstjes (iets dat in de jaren 60 en 70 wel vaker voorkwam, maar nu ongekend is). Ik kan echt niet kiezen tussen U.F.O.F. en Two Hands, maar dat hoeft dat ook niet. Wat een prachtalbum(s) van deze bijzondere band.
Erwin Zijleman
Je kunt Two Hands hier beluisteren en kopen:
https://bigthief.bandcamp.com/album/two-hands-3
of luister naar onze Spotify Playlist en ontdek waar we over schrijven:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
Geen opmerkingen:
Een reactie posten