Miranda
Lee Richards ken ik vooral van haar tweede album Light Of X uit 1999. De
singer-songwriter uit San Francisco maakte destijds psychedelisch
aandoende muziek, die meer dan eens deed denken aan de muziek van Mazzy
Star en dat is een band die ik hoog heb zitten.
Ook
op Existential Beast laat Miranda Lee Richards zich weer nadrukkelijk
beïnvloeden door de psychedelische muziek uit de jaren 60, maar
associaties met de muziek van Mazzy Star had ik bij beluistering van de
vierde plaat van de Californische singer-songwriter veel minder vaak.
Op
haar vierde plaat combineert Miranda Lee Richards haar voorkeur voor
psychedelische klanken vooral met invloeden uit de folk en de country.
Ze keert ook dit keer in muzikaal opzicht ver terug in de tijd, maar
blijft in geografisch opzicht vooral in haar thuisstaat hangen.
Veel
songs op Existential Beast laten zich beïnvloeden door de muziek die in
de late jaren 60 en vroege jaren 70 in de heuvels rond Los Angeles werd
gemaakt, maar ook de door psychedelica gedomineerde muziek van
voormalig stadgenoten Jefferson Airplane heeft invloed gehad op de songs
van Miranda Lee Richards.
Door
de vele citaten uit de 60s psychedelica is Existential Beast een lekker
zweverige plaat. De breed uitwaaiende klanken vol benevelende
gitaarloopjes doen het uitstekend bij de mooie heldere stem van Miranda
Lee Richards, die met pastorale klanken terugkeert naar de glorietijd
van de Laurel Canyon, maar ook een zwoeler en moderner geluid kan laten
horen.
Wanneer
Existential Beast iets moderner klinkt hoor ik naast invloeden uit de
jaren 60 en 70 ook zeker invloeden uit de 90s dreampop. Wanneer
invloeden uit de dreampop hoorbaar zijn, duikt heel af en toe de
associatie met Mazzy Star op, maar zeker niet zo duidelijk en
nadrukkelijk als in het verleden.
De
hierboven genoemde invloeden uit de country spelen minder vaak een rol,
maar als ze er zijn moet het vergelijkingsmateriaal wederom in het
Californië van de jaren 60 en 70 worden gevonden.
Existential
Beast van Miranda Lee Richards is een plaat die uitnodigt tot het
noemen van namen uit een ver verleden, maar de vierde plaat van de
singer-songwriter uit San Francisco is veel meer dan een serie kliekjes
uit vervlogen tijden. Miranda Lee Richards komt op Existential Beast ook
met een serie geweldige songs op de proppen.
Het
zijn songs die lekker in het gehoor liggen, maar het zijn ook songs die
knap in elkaar steken en je maar aangenaam blijven verrassen. Het zijn
songs waarbij het, zeker wanneer de lome psychedelische klanken
overheersen, heerlijk wegdromen is, maar Existential Beast is ook een
plaat die nadrukkelijk de aandacht opeist.
Dan
pas hoor je hoe mooi de instrumentatie op de plaat is en hoe mooi
Miranda Lee Richards zingt. Existential Beast ontleent een groot deel
van zijn kracht aan deze vocalen, maar ook het gitaarwerk op de plaat is
van een hoog niveau en hiernaast zijn er nog flink wat andere
wonderschone, maar ook zeer functionele accenten.
De
vierde plaat van Miranda Lee Richard heeft tot dusver niet al teveel
aandacht gekregen, maar hoe vaker ik hem hoor, hoe meer ik er van
overtuigd raak dat Miranda Lee Richards een plaat heeft gemaakt die veel
meer verdient dan een bestaan in de marge. Die overtuiging is alleen
maar gegroeid nu ik weet dat Existential Beast voor een belangrijk deel
een aanklacht is tegen de daden van de man die momenteel in het Witte
Huis zetelt. Het is een extra reden om deze prachtplaat er eens bij te
pakken.
Erwin Zijleman
Je kunt Existential Beast hier beluisteren en kopen:
https://mirandaleerichards.bandcamp.com/album/existential-beast
No comments:
Post a Comment