The smile sessions. The Beach Boys

De sessies inderdaad, want er is zelfs een box waarop ongeveer iedere take, elk probeersel, iedere valse noot te horen is, maar laat wij ons op WoNo Magazine blog maar beperken tot wat het album had kunnen zijn, in 1967.

1967? Ja, het zit zo. In de loop van 1966 sloot Beach Boys brein Brian Wilson zich op in een studio om zijn absolute meesterwerk te gaan maken. Eerste proeve van bekwaamheid: de megahit Good vibrations. De andere heren vertwijfeld achter latend. Zij hadden er geen enkel vertrouwen in waar hun muzikaal leider mee bezig was. Begrepen het niet en rebelleerden. Waarom moeten wij met een brandweerhelm op iets in zingen?, vroegen zij zich af. Zij namen overigens ook hun eigen muziek op, die ook werd uitgebracht in 1967. De facto waren er dus twee The Beach Boys actief: Brian Wilson in de studio en de touring band met Bruce Johnson in de gelederen, die dus ook nog eens platen op nam. Laten we niet vergeten dat alle Beach Boys songschrijvende kwaliteiten hadden en allemaal hits op hun naam hebben staan.

Brian werkte onvermoeibaar verder met o.a. Van Dykes Parks tijdens wat wij nu de Smile sessions noemen. Dit alles moest leiden tot het album Smile. Dat album is er nooit gekomen. Brian was in zijn toenemend oververhitte brein een zware competitie aangegaan met John en Paul. Als Paul McCartney langs komt in de studio en aangeeft wel iets mee te willen doen, Paul was een groot bewonderaar, liet Brian Wilson hem, vilein, ritmisch een stuk selderij kauwen voor het nummer ‘Vege-Tables’. En toen kwam John Lennon’s ‘Strawberry fields’ uit. Op dat moment knakte er iets in het brein van Brian. Hij liep de studio uit, kroop in bed om daar een aantal jaren niet meer uit te komen.

Hij heeft meer dan 40 jaar lang beweerd dat de tapes van Smile verloren waren gegaan in een brand. (Er is wel een elpee onder de nam Smiley Smile verscheven in 1967.) In 2004 bracht hij een cd uitgebracht onder de naam Smile, maar dit zijn opnames met zijn nieuwe band The Wondermints. Alles ook afgemaakt in deze tijd, dus verwijderd van het origineel door zijn 35 jaar.

Nu dus toch de originele opnames. Ik kan maar een ding zeggen: GA DIT LUISTEREN!!!!!! Ik geloof oprecht niet dat er nu nog een betere plaat uitgebracht gaat worden van wat ooit popmuziek heette. Zo avontuurlijk, perfect samen gezongen, alle kanten uitwaaierend. Alleen al de volledige suite te kunnen horen zoals de hit uit 1967 ‘Heroes and villains’ in de originele versie bedoeld was. En ja, totale gekte. De gekte van iemand die zichzelf geen enkele beperking meer oplegde waar het muziek maken betrof. Met lef en inventiviteit zijn gevoel volgend. Daarbij alles op het spel zettend, inclusief zijn eigen welzijn. Want het is nooit meer helemaal goed gekomen met Brian Wilson.

Is dat het waard geweest? Dat mag niemand zeggen, maar heel stiekem denk ik het wel, ja. De stap vanaf de Chuck Berry ripoffs ‘Surfin’ USA’ naar deze plaat is enorm. Net zo groot als van ‘Love me do’ naar ‘Sgt. Pepper’s lonely hearts club band’. Ook met terugwerkende kracht sta ik telkens weer versteld van hoe groot die ontwikkeling is. Die enorme drive, gekoppeld aan durf, visie en de vrijheid om die stappen te kunnen maken. Midden jaren 60 was er een window of opportunity ontstaan voor bands, om te experimenteren. Diegenen die over dit immense talent beschikten, hebben er volledig gebruik van gemaakt. Muziek voor de eeuwigheid! Voor heel veel bands sloot deze opening zich rond 1980.

Wat we op The Smile sessions horen, is nog steeds een work in progress. Het is nooit officieel afgerond. Heel af en toe valt dit op in kleine passages, maar verder is dat totaal irrelevant. We mogen perfectie aanhoren. Ik heb er geen ander woord voor als ik naar een nummer als ‘Wonderful’ luister. The Beach Boys hebben dit niveau nooit meer behaald en maar heel, heel weinig andere artiesten ook. 45 Jaar na data mogen wij dit eindelijk aanhoren. Kennelijk durfde Wilson op zijn 69e eindelijk de stap aan. Te laat voor wereldwijde, grootse erkenning, maar ruim op tijd om voor altijd zijn plaats in de muziek canon van de 20^e eeuw definitief op te eisen.

Wo.

Zelf een recensie schrijven, een verslag of muzikaal verhaal voor WoNoBloG? Dat kan. Laat een reactie achter en wij nemen contact met je op.