15 Jaar Snowstar Records. Aankondiging van een feest

Snowstar Records 15 jaar. Dat is wel reden voor een feestje. In 2003 begonnen en wat een lijstje met parels heeft het label inmiddels op haar naam staan. Sommige namen bereikten mij wel via de Oor recensies, maar tot een echte kennismaking kwam het nooit. Dat veranderde ergens onderweg, nadat dit blog de activiteiten grotendeels had overgenomen van WoNo Magazine. Hoe, ik weet het eigenlijk niet eens precies meer. Wel dat Snowstar Records het eerste label was waarmee wij vriendschappelijke connecties kregen. Tracks van het label werden gespeeld in de maandelijkse radioshow van .No op Concertzender, 'Kairos', en steeds vaker vonden de platen na release hun weg naar de blog.

Wat onderzoek toont aan dat het eerste contact ontstond rondom de release van de plaat 'Ols Songd' van I Am Oak in februari van 2014. Een van die prachtige, verstilde albums, waar Snowstar Records in uit blinkt. Daarom verbaasde het mij zo dat ik las dat de oorsprong van het label in de punk ligt. Daar blijkt weinig meer van in de laatste jaren. Of dat Kensington de eerste single via Snowstar uitbracht, sterker het management daar nog steeds belegd is.

Wat Snowstar Records mij gebracht heeft, is een weelde aan platen van voornamelijk Nederlandse bodem, een enkele uitzondering zoals Ian Fisher daargelaten. I Am Oak, The Fire Harvest, Town of Saints, maar boven alles broeder Dieleman. Alles wat deze band rond Tonnie Dieleman uitbrengt, ligt zo ver van mijn bed, van mijn natuurlijke indie gitaar habitat, maar raakt mij zo diep. Hieruit blijkt dat de oren van de mensen bij Snowstar heel apart staan afgesteld, want wie biedt tegenwoordig zoveel ruimte aan zulk esoterisch materiaal? Muziek met een peilloze diepgang en gevoelslaag.

Tot op heden zijn eigenlijk alle releases die mij hebben bereikt raak. Hoe verschillend ook, ze hebben allemaal een mate van originaliteit die voor mij werkt. Eigenlijk was de laatste plaat van Kim Janssen de uitzondering. Net als bij oude platen van James Taylor, Crosby-Nash, en andere singer-songwriterhelden uit de jaren 70 "hoor ik de melodie niet" in de nummers op 'Cousins'. Dat ligt duidelijk aan de afstelling van mijn oren, want de plaat ontvangt elders niets anders dan zeer positieve recensies.

12,5 jaar. foto: Wo.

2,5 Jaar geleden mocht ik er bij zijn op het feestje in Tivoli en kwam terug met een stapeltje platen die ter plaatse werden verkocht. De 15e verjaardag viert Snowstar zelfs op twee locaties: op zaterdag 8 december in Tivoli in Utrecht en op vrijdag 14 december in Vera te Groningen. De verjaardag wordt gevierd met drie optredens. In Utrecht met I Am Oak, Kim Janssen en Donna Blue, in Groningen met in plaats van Donna Blue, lokale helden Town Of Saints. Dat is drie voor de prijs van één en de gelegenheid de mensen achter de releases de hand te schudden. Dat verdienen de mensen achter het label ook. De liefde voor muziek druipt er van af en tegen alle klippen van de moderne informatiemaatschappij in brengen de mensen van Snowstar Records deze platen de wereld in. Een wereld die duidelijk een stukje mooier is daarna.

En voor hen die dat interessant vinden. Zelfs een meet en greet met ondergetekende is een bijkomstige optie. Enkel in Utrecht, helaas.

Kaartjes kunnen worden gekocht bij de bekende voorverkoopadressen. Zie hieronder voor de link.

Wo.

Tivoli:

https://www.ticketmaster.nl/event/15-jaar-snowstar-records-tickets/223919

Vera:

https://vera.stager.nl/web/tickets/235074