Brussel is de laatste dagen vooral negatief in het nieuws, maar er komt ook veel moois uit de Belgische hoofdstad.
De Brusselse
band Leonore werd aan het begin van het jaar door een gerenommeerde
Belgische website uitgeroepen tot talent van het jaar en maakt dit nu
meer dan waar met haar debuut Phoenix.
De basis van
Leonore wordt gevormd door zangeres Chloë Nols, die met haar mooie en
warme vocalen voor een belangrijk deel verantwoordelijk is voor de
betovering op het debuut van Leonore.
Phoenix verrast met vooral intieme luisterliedjes en het zijn luisterliedjes vol diepgang. Die
diepgang hoor je bijvoorbeeld in de bijzonder fraaie instrumentatie,
waarin ingetogen klanken van gitaar en piano uitstekend samengaan met
eigenzinnige arrangementen met strijkers of percussie.
De
instrumentatie op Phoenix is stemmig en licht melancholisch, maar het
is ook een instrumentatie vol spanning en avontuur. Het past allemaal
prachtig bij de uitstekende zang van Chloë Nols, die uitstekend uit de
voeten kan in intieme singer-songwriter muziek, maar ook wat complexere
songs makkelijk naar een hoger plan kan tillen met veelzijdige vocalen. Chloë
Nols verrast niet alleen met wonderschone zang, maar ook met bijzondere
teksten, die het debuut van Leonore van nog wat meer diepgang
voorzien.
Ik was
direct bij eerste beluistering diep onder de indruk van de stemmige
klanken op het debuut van Leonore, maar Phoenix is ook nog eens een
plaat die flink lang door blijft groeien.
Als
promomateriaal ontving ik één bestand met alle tracks. Dat vond ik in
eerste instantie niet heel handig, maar het heeft er wel voor gezorgd
dat ik Phoenix als één geheel ben gaan beluisteren en ben gaan
waarderen. Dat ligt tegenwoordig wat minder voor de hand dan in het
verleden, maar het voegt wel degelijk iets toe aan de luisterervaring.
Zeker als de
avond valt wint Phoenix van Leonore snel aan kracht, waarbij het niet
zoveel uitmaakt of de band kiest voor zeer intieme luisterliedjes of
voor voorzichtige flirts met aanstekelijke pop. Op beide terreinen
overtuigt de band opvallend makkelijk.
Leonore werd
op basis van een enkele track in België uitgeroepen tot talent van het
jaar en ik begrijp waarom. Phoenix is immers een plaat om zielsveel van
te houden. Het is een plaat die verwarmt en betovert, maar het is ook
een plaat die intrigeert, aanzet tot nadenken en die steeds weer nieuwe
dingen laat horen.
Er is dit
veel jaar al veel moois uit België gekomen, maar Phoenix van Leonore
steekt er met kop en schouders boven uit. Over het algemeen weten we in
Nederland wel raad met de krenten uit de Belgische popmuziek. Laat dat
voor deze prachtplaat niet anders zijn.
Erwin Zijleman
Je kunt hier te weten komen:
http://www.leonoreband.com
No comments:
Post a Comment