Posts
 |
| Foto: HareD |
Plaatsvervangende schaamte, dat had ik toch wel, toen Erik
Mesie het podium opliep. Inmiddels in de zestig, al jaren muziekleraar op een middelbare
school te Ede. ‘Dat zo’n man dat nog allemaal nog steeds moet doen’, zoiets
dacht ik. Maar dat gevoel was al snel verdwenen. Want niet alleen was hij
fysiek niet al te veel veranderd, vooral zijn stem was hetzelfde als in de
hoogtijdagen van de Nederpop, begin jaren tachtig. Als enig overgeblevene van
de oorspronkelijke bezetting tourt hij vrolijk door het land als Toontje Lager,
aangevuld met drie (veel) jongere muzikanten.
En dat doen zij goed. Destijds tiener tijdens de Nederpop-periode zaten de liedjes nog goed in mijn hoofd. En wat mij betreft hebben deze de tand des tijds behoorlijk goed doorstaan. Hoogtepunt was natuurlijk afsluiter ‘Stiekem met je gedanst’, maar ‘Zoveel te doen’, ‘Viel die maar’, ‘Net als in de film’, het flauwe ‘Lente in Twente’, ‘In gedachten’, of ‘Het beest in mij’. Opvallend -maar logisch- was dat de teksten regelmatig over zaken gingen die niet meer bestaan, zoals 008 bellen, telefooncel, of girokaarten bestellen. Tja, we worden oud(er). Al met al een vrolijk uurtje op het Malieveld, de schaamte was nergens voor nodig, Erik en zijn mannen staan er voor hun plezier en dat van het publiek.
En dat doen zij goed. Destijds tiener tijdens de Nederpop-periode zaten de liedjes nog goed in mijn hoofd. En wat mij betreft hebben deze de tand des tijds behoorlijk goed doorstaan. Hoogtepunt was natuurlijk afsluiter ‘Stiekem met je gedanst’, maar ‘Zoveel te doen’, ‘Viel die maar’, ‘Net als in de film’, het flauwe ‘Lente in Twente’, ‘In gedachten’, of ‘Het beest in mij’. Opvallend -maar logisch- was dat de teksten regelmatig over zaken gingen die niet meer bestaan, zoals 008 bellen, telefooncel, of girokaarten bestellen. Tja, we worden oud(er). Al met al een vrolijk uurtje op het Malieveld, de schaamte was nergens voor nodig, Erik en zijn mannen staan er voor hun plezier en dat van het publiek.
 |
| Foto: HareD |
Van een dik decennium later zijn de mannen van Van Dik Hout. Zij vieren hun 25-jarig bestaan dit jaar en pakken uit: in juni met een groot concert in Carré, een grote clubtour in het najaar, binnenkort komt een nieuwe cd uit. Daarbovenop voor de liefhebber een korte clubtour (5 optredens ofzo) langs kleine zaaltjes. In dit geval dus niet een zaal in TivoliVredenburg zelf, maar in De Helling, het kleine zusje verderop in de stad.
Voornaamste lokker was de integrale uitvoering van naamloze debuut-cd uit 1994. Deze werd gevolgd door een kleine selectie uit het omvangrijke oeuvre van de heren, waarna zij na 5 kwartier klaar waren om met zijn allen T-shirts en dergelijke te signeren.
Het was duidelijk een gevalletje kwaliteit boven kwantiteit. Want veel beter wordt het niet. Zanger Martin Buitenhuis was in topvorm, en de rest van de band gaf hem alle steun en deden ook hun duit in het zakje. Natuurlijk was ‘Stil in mij’ een gezamenlijk beleden en bezongen hoogtepunt, maar het werd nog maar eens duidelijk hoe goed dat debuut in elkaar steekt. ‘Baksteen & het water’, ‘Water & vuur’, ‘Dichterbij’, ‘Laarzen aan mijn voeten’, ‘Roze bloemen’, ‘’s Nachts in mijn dromen’, ‘Zoet en zacht’, ‘Eén geloof’, ‘Alles of Niets’ en ‘Meer dan een ander’. Ik kan er geen beste uit kiezen, want het was allemaal supergoed. Laat ze er vooral nog 25 jaar aan vastknopen.
HareD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten