U2, The Joshua Tree Tour 2017. Amsterdam ArenA, 31 juli 2017

Foto: HareD

Door de vakanties komt dit verslag wat later dan de bedoeling was op de site. Toch nemen we jullie graag nog even mee terug naar de laatste dag van juli als U2 voor de tweede maal het podium bestijgt in Amsterdam.

Er is al veel geschreven over de U2 concerten in Amsterdam, veel ook dat aansluit bij mijn beleving tijdens het tweede concert, op zondag. Absoluut waanzinnig was de combinatie van de prachtige en indrukwekkende films en projecties van Anton Corbijn, in combinatie met een concert dat stond als een huis. Dat was niet alleen leuk, iedereen, inclusief ikzelf, stond wel heel vaak en veel met de smartphone te filmen of te fotograferen. Af en toe kon je vanaf het veld het podium niet zien door de omhooggehouden camera’s.

Alle nummers van The Joshua Tree, het album dat 30 jaar geleden uitkwam en nu centraal stond tijdens deze concerten en in zijn geheel en op volgorde werd gespeeld, zijn de moeite van een live performance waard. Zeker ook Red Hill Mining Town, over de Engelse mijnstakingen van de jaren tachtig, dat nooit eerder live werd gespeeld. Prachtig om te horen, wel jammer dat de uitvoering eigenlijk net iets minder indringend was dan op de CD. Maar toch, een pareltje.

Foto: HareD

Persoonlijk was ik ontroerd door het spelen van A Sort of Homecoming, een van mijn favoriete U2 nummers, van het album The Unforgettable Fire. Mooi gezongen, zo heerlijk.

Ook wel waar was de licht kritische opmerking dat het allemaal redelijk routineus verliep, het dak ging er bij band en publiek slechts zelden helemaal af. Memorabele uitzondering was echter het allerlaatste nummer, I Will Follow. Dit was destijds, in 1980, de doorbraakhit voor U2, met Nederland als voorloper. Dat heeft Bono wel meer gezegd tijdens concerten in Nederland (het was mijn zesde U2 concert in totaal, waarvan vijf in Nederland). Ook nu speelden zij het weer, dit keer als afsluiter van het concert. Maar het leuke was dat Bono improviseerde. Het leek erop dat ze eerst nog een keer het podium af zouden gaan, want Larry was al achter de drumkit vandaan gelopen en Adam en The Edge hadden hun gitaren al afgedaan.  Maar Bono sprak eerst met Larry en Adam en daarna met The Edge. Ze pakten hun instrumenten weer en speelden I Will Follow, waarbij werkelijk iedereen aan het springen en juichen was.

Foto: HareD

De toegift bestond hiermee uit zeven nummers, waardoor het concert eigenlijk uit twee helften bestond, zoals uit de setlist blijkt:

Sunday Bloody Sunday
New Year's Day
A Sort Of Homecoming
Pride (In The Name Of Love)
Where The Streets Have No Name
I Still Haven't Found What I'm Looking For
With Or Without You
Bullet The Blue Sky
Running To Stand Still
Red Hill Mining Town
In God's Country
Trip Through Your Wires
One Tree Hill
Exit
Mothers of the Disappeared

Toegift

Foto: HareD

HareD