Holy ghost town. Hank Woji

Het minder bekende talent in het rootssegment komt deze week uit Terlingua, Texas; een desolaat oord niet al te ver van de Mexciaanse grens. Holy Ghost Town van Hank Woji werd onlangs in een aan mij gerichte mail als volgt aangeprezen: “Sounds like Woody & Arlo Guthrie, acoustic Bruce Springsteen, Pete Seeger, early Bob Dylan, Townes Van Zandt, Butch Hancock, Steve Earle, Guy Clarke, John Prine, Steve Forbert, early Eric Andersen, Lyle Lovett & Cat Stevens”. Dat is natuurlijk een prachtig lijstje met flink wat persoonlijke favorieten, maar het is ook een lijstje dat er voor zorgt dat een cd van een voor mij volstrekt onbekende muzikant uit Texas eigenlijk alleen maar tegen kan vallen. Dat Holy Ghost Town zeker niet tegenvalt zegt veel over de hoge kwaliteit van de plaat. Holy Ghost Town van Hank Woji is een opvallend veelzijdige plaat. De openingstrack had niet misstaan op Springsteen’s Nebraska (en dat alleen rechtvaardigt al de beluistering van deze cd), maar in de tracks die volgen gaat de Texaan ook aan de haal met folk, country, blues en rock. Waar Woji in het verleden meestal in zijn uppie opereerde, krijgt hij op Holy Ghost Town gezelschap van flink wat muzikanten uit de muziekscene van Austin, Texas. Het levert een mooi vol geluid op, waarin naast gitaren, dobro en mandoline, vooral het prominent aanwezige en werkelijk prachtige vioolspel en de fraaie vrouwelijke achtergrondvocalen opvallen (beiden doen denken aan de prachtige band van Leonard Cohen). Woji speelt zelf zeer verdienstelijk gitaar en beschikt over een veelkleurig en prachtig doorleefd stemgeluid. Het is een stemgeluid dat perfect past bij de mooie verhalen die Hank Woji vertelt. Woji vertelt deze verhalen met zoveel passie en overtuigingskracht dat je ieder woord gelooft. Als Woji zingt dat hij Jezus pas nog zag lopen in de regen (The Last Time I Saw Jesus) zie je het direct voor je en dat is ook bij alle andere onderwerpen die Hank Woji op zijn vierde plaat aansnijdt het geval. Holy Ghost Town duurt uiteindelijk maar net een half uur, maar het is een half uur muziek van grote schoonheid. Holy Ghost Town van Hank Woji is vaak indringend en emotioneel, maar Hank Woji draait ook zijn hand niet om voor een lichtvoetige wals of een portie blues die de pannen van het dak speelt. Het is deze veelzijdigheid en veelkleurigheid die Holy Ghost Town nog net wat meer glans geeft. Of Hank Woji zich met deze plaat onder de smaakmakers in het genre schaart valt door de enorme concurrentie nog te bezien, maar Holy Ghost Town is er zeker goed genoeg voor. Zeer warm aanbevolen derhalve.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren naar 'I don't like the rain'.