Het is volgend jaar al
weer 30 jaar geleden dat Prefab Sprout debuteerde met Swoon. Swoon was
zeker geen meesterwerk, maar het was wel een plaat die deed vermoeden
dat we nog veel moois zouden gaan horen van Prefab Sprout. Nauwelijks
een jaar later lag Steve McQueen in de winkel en had Prefab Sprout één
van de beste popplaten aller tijden afgeleverd. Het is een plaat die de
band rond voorman Paddy McAloon nooit meer zou overtreffen, maar nog wel
meerdere malen zou benaderen (ook From Langley Park To Memphis schaar
ik onder mijn favoriete platen uit de 80s). Na het eveneens geweldige
Jordan: The Comeback uit 1990 zakte de productiviteit van Prefab Sprout
flink in en moesten we het lange tijd doen met twee net wat mindere
platen. In 2009 keerde de band echter op het oude niveau terug met Let’s
Change The World With Music, dat achteraf vrijwel gelijktijdig met
Jordan: The Comeback bleek opgenomen. Het na een stilte van vier jaar
verschenen Crimson/Red bevat wel echt nieuw materiaal, al grijpt Paddy
McAloon ook op de nieuwe plaat nadrukkelijk terug op het uit duizenden
herkenbare en nog altijd onweerstaanbare geluid van Steve McQueen en
From Langley Park To Memphis. Op Crimson/Red prijkt de naam van Prefab
Sprout, maar feitelijk is het een soloplaat van Paddy McAloon, deels
noodgedwongen omdat McAloon door ernstige problemen met zijn gehoor en
gezichtsvermogen niet meer in een normale setting kan musiceren.
Crimson/Red is als je het mij vraagt een opzienbarende plaat geworden.
Paddy McAloon had altijd al het patent op heerlijk in het gehoor
liggende maar tegelijkertijd ook bijzonder complexe songs en dit patent
wordt ook op Crimson/Red weer breed uitgebuit. Zeker voor iedereen die
Prefab Sprout hoog heeft zitten is Crimson/Red een vrijwel
onweerstaanbare plaat die je mee terug neemt naar de jaren 80, maar ook
laat horen dat de muziek van Prefab Sprout na al die jaren nog niets van
zijn kracht en betovering heeft verloren. Paddy McAloon dankt de
herkenbaarheid van zijn muziek vooral aan zijn bijzondere stem, maar ook
de songs op de platen van Prefab Sprout bevatten een stempel dat
eigenlijk alleen maar van Paddy McAloon afkomstig kan zijn. Het prachtig
klinkende Crimson/Red is voorzien van overvolle arrangementen, maar van
overdaad is nergens sprake. Ieder instrument dat je hoort lijkt
functioneel en draagt bij aan de schoonheid van het geluid van Prefab
Sprout. Vier jaar concludeerde ik wat voorbarig dat Paddy McAloon nog
altijd een meester was in het maken van fantastische popsongs. Dat was
misschien nog wat voorbarig, Let’s Change The World With Music bleek
immers al heel lang op de plank te liggen, maar met Crimson/Red haal ik
vier jaar later alsnog mijn gelijk. Met Crimson/Red heeft Paddy McAloon
een plaat gemaakt die herinnert aan de hoogtijdagen van Prefab Sprout.
Prachtig voor nostalgische gevoelens, maar het is ook popmuziek van een
niveau dat heden ten dage nog steeds maar door heel weinig muzikanten
wordt gehaald en garant staat voor constante verleiding en betovering.
Ik ben echt verschrikkelijk blij met Crimson/Red van Prefab Sprout en
ben vast niet de enige (hoop ik).
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'The best jewel thief in the world'.
No comments:
Post a Comment