Je kunt hier luisteren naar 'All I lie' luisteren.
Wanneer je op Internet
zoekt naar The Silhouettes kom je momenteel nog vooral terecht bij een
nooit echt doorgebroken en bovendien weinig opzienbarend R&B kwartet
uit Philadelphia. Dat is een kwestie van tijd, want binnen de kortste
keren zal de zoektocht op Internet uit gaan komen bij een Amsterdams
duo. The Silhouettes bestaat uit Marthe Jellema en Ben Rider en heeft
vorige week haar titelloze debuut uitgebracht. Het is een bijzonder
overtuigend debuut geworden dat de zon laat schijnen en dit zou wel eens
ver buiten de landsgrenzen het geval kunnen zijn kunnen zijn. The
Silhouettes maken muziek met vooral invloeden uit de 60s Westcoast pop,
60s surfpop, 60s garage en 60s girlpop. Het is muziek die onze hoofdstad
vrijwel onmiddellijk verruilt voor Californische stranden en Detroitse
garages uit vervlogen tijden. The Silhouettes komen hiermee terecht in
een inmiddels overvolle vijver, maar omdat het duo alle invloeden uit de
60s fraai weet te combineren met een laagje 90s gruis en een eigentijds
tintje, blijft het de concurrentie een aantal stappen voor. Het debuut
van The Silhouettes doet wel wat denken aan de muziek van bands als Best
Coast, The Raveonettes, The Dum Dum Girls en Veronica Falls, allemaal
bands die op het hoogste niveau opereren. Mooie gitaarloopjes, flink
gruizig gitaarwerk en dromerige vrouwenvocalen vormen, zoals
gebruikelijk in dit genre, de belangrijkste bestanddelen van de muziek
van The Silhouettes, maar de Amsterdammers slagen er desondanks in om
zich te onderscheiden van alles dat er gedurende de afgelopen decennia
al in dit genre is verschenen. Dat doen de Amsterdammers bijvoorbeeld
met de inzet van de wat minder gebruikelijke synths of met net wat
complexere ritmes, maar boven alles slaagt het debuut van The
Silhouettes er echter in om met een serie volstrekt onweerstaanbare
popliedjes op de proppen te komen. Laat het debuut van The Silhouettes
uit de speakers of oordopjes komen en je bent verzekerd van een goed
humeur gedurende de volledige speelduur. Het positieve effect van het
debuut van The Silhouettes blijkt ook nog eens blijvend en wordt eerder
sterker dan zwakker. Iedere keer als ik de plaat hoor ben ik er weer wat
enthousiaster over en het einde is volgens mij nog lang niet in zicht.
2013 heeft al een flinke stapel geweldige platen van eigen bodem
opgeleverd en ook dit is er weer een. Het is er een die binnenkort wordt
omarmd door de Pitchforks en PopMatters van deze wereld. Let maar op.
Erwin Zijleman
Je kunt The Silhouttes hier
No comments:
Post a Comment