Foto Lebbol |
…blaast iedereen van zijn sokken
Neil Young is er in verschillende smaken. Voor
velen is de akoestische Neil de bekendste: die begint met de samenwerking met
Crosby, Stills en Nash, en kent zijn hoogtepunt met de elpee Harvest. Het
nummer ‘Heart of Gold’ van deze elpee is inderdaad gespeeld. De meisjes van
dertig jaar en ouder die voor deze Neil waren gekomen kwamen verder niet aan
hun trekken: de overige twee uur van het concert waren gevuld met een andere
smaak van Neil Young, de Neil van het gitaargeweld
Bij deze Neil Young wordt het nooit gezellig
of ontspannen. Humor of vermaak is er niet. Er waren wel enkele pogingen. Zo
begon het concert om een of andere reden met het Nederlandse volkslied. Verder
werd het verwisselen van de gitaren verzorgd door geagiteerde mannen in doktersjassen;
ook hier was de humor of de diepere boodschap onduidelijk.
Om het gitaargeweld tot stand te brengen heeft
Neil zijn band Crazy Horse meegenomen. Alle
mannen op het podium waren zo rond de zeventig, maar desondanks in staat om het
publiek van de sokken te blazen. Sommige nummers kwamen uit de jaren ’70 (Rust
never sleeps), maar ook zijn laatste album is aan bod gekomen. Al deze nummers
kwamen heel goed uit de verf, de gitaren werkten heel goed samen. Als aan het
begin van een nieuw nummer de drie gitaren vlak bij elkaar gingen staan, dan kreeg
je al een voorgevoel: het volgende nummer wordt gewelddadig…
Het was al met al een geweldig concert, met
dank aan de man met misschien wel de lelijkste kop van de hele hedendaagse
muziekwereld:
Lebbol
Neil Young was compromisloos goed. Althans als je van zijn crazy horse stijl houdt... En krachtig dat hij durft uit te gaan van zijn laatste (overige uitstekende) album, waarmee het 'label' 70ties onder aan het artikel misplaatst is ;)
ReplyDelete