Bijna
vier jaren zijn verstreken sinds de release van Pushin' Against A
Stone, het debuut van de Amerikaanse muzikante Valerie June.
Ik
voorspelde destijds op deze BLOG wereldheerschappij voor de
singer-songwriter uit Memphis, Tennessee, maar daarvan is het vooralsnog
helaas niet gekomen (lees Erwin's poging tot voorspellen hier : http://wonomagazine.blogspot.nl/2013/08/pushin-against-stone-valarie-june.html).
Met
haar nieuwe plaat kan Valerie June echter opnieuw een gooi doen naar de
erkenning die ze zo verdient en aan de kwaliteit van haar plaat zal het
wederom niet liggen.
Op
haar vorige plaat kon Valerie June een beroep doen op topproducer Dan
Auerbach en orgelvirtuoos Booker T. Jones, wat Pushin' Against A Stone
een flinke zet in de rug had moeten geven. De grote namen ontbreken op
de nieuwe plaat (buiten wat achtergrondvocalen van Norah Jones), maar
heel veel invloed op het geluid van Valerie June heeft het niet gehad.
Haar
muziek ademt nog steeds de muzikale tradities van het diepe zuiden van
de Verenigde Staten, maar het knappe van de muziek van Valerie June is
ook dit keer dat ze ook overweg kan met het muzikale verleden van de
noordelijker gelegen Appalachen.
Ook
op The Order Of Time beperkt Valerie June zich niet tot één of twee
genres. The Order Of Time citeert uit de archieven van de gospel, soul,
blues, country, rock en rhythm & blues en daarmee heb ik alleen de
belangrijkste genres waarmee de singer-songwriter uit Memphis aan de
haal gaat genoemd.
Voor
The Order Of Time zijn flink wat muzikanten de studio in gedoken en zij
staan garant voor een opvallend veelzijdig geluid. Zeker wanneer de
blazers worden ingezet kan The Order Of Time uit de voeten met
moddervette soul, maar Valerie June kiest dit keer ook opvallend vaak
voor een bezwerend, wat psychologisch aandoend geluid of een wat
zweverig geluid met veel strijkers.
The
Order Of Time moet het misschien doen zonder de hele grote namen, maar
het veelkleurige gitaarspel en de bijdragen van het orgel doen echt niet
onder voor de muzikale impulsen van Dan Auerbach en Booker T. Jones op
de vorige plaat.
De
muzikanten op de plaat staan garant voor een geluid waarin de stem van
Valerie June flink wat ruimte krijgt en het is een stem waar je van moet
houden. Ook op haar nieuwe plaat klinkt Valerie June weer wat nasaal of
lijzig. Het doet af en toe wat denken aan de stem van Macy Gray, maar
de Amerikaanse kan ook tekeer gaan als Amy Winehouse in haar beste
dagen. Het
is ook een stem die na enige gewenning steeds beter wordt en die
uiteindelijk net zo makkelijk overtuigt met rauwe uithalen als met
gevoelige passages.
The
Order Of Time is een plaat die, zeker in de zweverigere passages, vaak
aangenaam voortkabbelt, maar ondertussen verleidt en bezweert de muziek
van Valerie June meedogenloos.
Na
het relatief beperkte succes van Pushin' Against A Stone ga ik Valerie
June niet nogmaals wereldheerschappij voorspellen, maar dat ze een
verbluffend goede en verrassend veelzijdige Amerikaanse rootsplaat heeft
gemaakt is voor mij zeker.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar The Order OF Time and het album kopen:
https://valeriejunemusic.bandcamp.com/releases
No comments:
Post a Comment