Posts
De platen werden terecht bejubeld door de Nederlandse muziekpers, maar trokken uiteindelijk ook aandacht in de Verenigde Staten, waardoor Stevie Ann haar derde plaat Light Up (2009) en haar vierde plaat California Sounds (2013) in Los Angeles kon opnemen en hierbij gebruik kon maken van de diensten van producers van naam en faam (onder wie Mitchell Froom).
Na California Sounds rekende ik op de definitieve doorbraak van Stevie Ann, maar de volgende stap in haar carrière is wat dat betreft een onlogische.
Een tijdje geleden maakte Stephanie Struijk (want dat is de echte naam van Stevie Ann) samen met producer Daniël Lohues een flinke road trip door de Verenigde Staten. Tijdens deze road trip werden de duizenden kilometers tussen Los Angeles en Minneapolis afgelegd, werden negen staten doorkruist, bloeide er iets moois op tussen de twee, maar werden ook volop songs geschreven.
De road trip door de Verenigde Staten wordt op de website van Stephanie Struijk geïllustreerd met fraaie beelden en mooie verhalen, maar heeft ook een prachtige plaat opgeleverd.
Het is een plaat die een nieuwe start betekent voor Stephanie Struijk. Het is een plaat met alleen Nederlandstalige songs, waardoor het niet voor de hand lag om de plaat onder de naam Stevie Ann uit te brengen. Het is op dit moment waarschijnlijk dodelijk voor een internationale carrière, maar wat is het titelloze debuut van Stephanie Struijk een mooie en indringende plaat geworden.
De bijzondere beelden van de road trip inspireerden Stephanie Struijk en Daniël Lohues tot 14 prachtige songs, die uiteindelijk in het Drentse Erika werden opgenomen. Het zijn songs die, net als de songs van Stevie Ann, stevig zijn geïnspireerd door de Amerikaanse rootsmuziek, maar de songs van Stephanie Struijk zijn een stuk intenser, intiemer en persoonlijker dan die van haar alter ego.
Ik ben normaal gesproken helemaal niet zo gek op Nederlandstalige muziek, maar de songs van Stephanie Struijk kruipen diep onder de huid en maken je deelgenoot van een bijzondere roadtrip langs bijzondere, maar minder voor de hand liggende plekken in de Verenigde Staten. De beelden heb je bijna op het netvlies. De wens om dezelfde kilometers af te leggen groeit bij iedere luisterbeurt.
Stevie Ann was prachtig, maar Stephanie Struijk is nog een stuk beter. Wat een mooie, bijzondere, intense, intieme en ontroerende plaat.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'De Rivier':
https://www.youtube.com/watch?v=2R6T9E4Ri7A&list=PLUICM7GVHFXJsomMbsd2jXKYuQMdEYzLM
No comments:
Post a Comment