Verhalen van vrijheid EP. De Reisgenoot

Hoe vaak is het dat iemand die ik ken zegt, "... (vul in familielid) heeft een cd'tje gemaakt". In mijn geval niet zo heel vaak. Toen dat eind vorig jaar gebeurde, heb ik de EP geleend met de belofte een recensie te schrijven. Daar kwam het bijna niet van, want het eerste nummer beviel me helemaal niet. Gelukkig trok het daarna bij.

In dit geval betreft het Maarten van Veen, de schoonzoon van iemand waar ik al jaren mee sport en sinds kort in een band speel. Van Veen is een singer-songwriter uit Deventer en mede-initiator van het Deventer songwritersgilde, de man achter De Reisgenoot. Verhalen van vrijheid is zijn eerste plaat, die is uitgebracht in februari 2014, alweer bijna een jaar oud dus en nu op dit blog besproken.

Zoals gezegd vond ik 'Leuker dan' niet zo heel veel. Het ritme gaat nog wel aardig door, de tweede stem is goed, maar ik vind de tekst te geforceerd, tsja, leuk doen. Meer voor een uitstapje tijdens een conference dan een song alleen.

In 'Verloren tijd' komt meer muzikaliteit naar voren. Er is veel aandacht besteed aan het arrangement. Ook al is het sober, de cello en viool komen goed tot hun recht samen met de achtergrond vocalen. Lise Low, Deventer collega, weet zich goed te manifesteren op Verhalen van vrijheid.

'Horizon' gaat weer een stuk dieper. Verhalen van vrijheid is uiteidelijk Maarten van Veen op gitaar en stem. Alles draait om zijn liedjes. Hier krijgt hij enkel hulp op tweede stem. Muzikaal kruipt hij dicht tegen de muziek van Boudewijn de Groot aan, tekstueel wordt een dappere poging gewaagd om "draken te verslaan", maar een Lennaert Nijgh is Van Veen niet. Dat is in het geheel niet erg, want in tegenstelling tot veel teksten van Nijgh, is het verhaal van Van Veen goed te volgen en getuigt van inzicht in de mens in het algemeen en zichzelf in het bijzonder.

'Laat het lekker gaan' is De Reiziger's Jack Johnson nummer. Strakke slag met loopjes en een bongo en het lome gevoel van Hawaiaanse stranden. De tekst past er ook bij want hij laat alles lekker gaan. Opnieuw trekt de tweede stem veel aandacht. In 'Herfst' komt de melancholiek klinkende viool van Annemarie van Viegen er weer bij. Dit geeft een herfstig geluid aan 'Herfst'. Je ziet de bladeren als het ware vallen in de muziek. Muziek dat bij het einde van een cyclus hoort.

Wat Verhalen van vrijheid uiteindelijk goed laat horen, is dat een muzikant met minimale middelen een interessante plaat kan maken. De EP groeit per nummer. Waar ik in de eerste twee nummers toch wat moeite heb met de stem van Maarten van Veen, valt dat in de laatste drie nummers geheel weg. Ze zijn simpelweg ook gewoon beter naar mijn mening. Mooie, serieuze teksten en steeds mooi getoonzet. Of er nu begeleiding bij is of slechts een gitaar met (achtergrond) zang of er een piano en cello bijkomen, telkens is het voldoende om het nummer speciaal te maken.

Verhalen van vrijheid is geen briljante EP. Daarvoor zijn de liedjes van Maarten van Veen niet uitzonderlijk genoeg. Wel is het een EP die voldoende weet te raken en goudeerlijk. Wat we horen is wat het is en dat is met 3,5 uit 5 meer dan voldoende voor een debuut. Het smaakt naar meer deze verhalen over vrijheid.

Wo.

Je kunt hier luisteren naar en de EP kopen voor jouw bedrag:

http://dereisgenoot.bandcamp.com/