Eliot Bronson. Eliot Bronson

Een aantal Amerikaanse promotors van rootsmuziek leurt al een tijdje met flink wat superlatieven en grootse beloften met de plaat van ene Eliot Bronson, maar tot een paar dagen geleden was het er nog niet van gekomen om naar deze plaat te luisteren.
 
Toen dat eenmaal gebeurd was, was ik ook direct om, want de titelloze plaat van Eliot Bronson is er een om te koesteren.
 
Eliot Bronson is een oorspronkelijk uit het noordelijke Baltimore, Maryland, afkomstige singer-songwriter, die sinds hij serieus muziek maakt vanuit het zuidelijke Atlanta, Georgia, opereert.
 
Vanuit Atlanta maakte Eliot Bronson naar verluid flink wat indruk met zijn band The Brilliant Inventions, maar die naam doet bij mij geen belletje rinkelen. Bronson bracht vervolgens in eigen beheer een aantal platen uit, die lokaal werden bejubeld, maar ook die heb ik gemist. Zijn titelloze derde plaat leek, zoals gezegd, lange tijd geen beter lot beschoren, maar inmiddels zit de plaat al een aantal dagen stevig in de cd speler.
 
Eliot Bronson had maar een paar noten nodig om me te betoveren met zijn laatste plaat. Het zijn noten waarin zijn werkelijk prachtige stem domineert. Het is een stem die ergens tussen die van Chris Isaak en Ryan Adams in zit en hiernaast iets van Paul Simon heeft. Gepolijst met een rauw randje derhalve of onderkoeld met een golf weemoed en emotie.
 
Ook in muzikaal opzicht dragen Chris Isaak en Ryan Adams zinvol vergelijkingsmateriaal aan, waarbij de balans langzaam maar zeer zeker opschuift in de richting van laatstgenoemde, die in muzikaal opzicht natuurlijk een stuk interessanter is.
 
Eliot Bronson maakt op zijn titelloze plaat Amerikaanse rootsmuziek in de brede zin van het woord. Het is rootsmuziek met volop aandacht voor invloeden uit de folk, blues en country, maar ook invloeden uit de rock ’n roll en pop worden door de Amerikaan omarmd.
 
Eliot Bronson kiest op zijn nieuwe plaat voor een stemmige en warmbloedige instrumentatie, die over het algemeen ingetogen van aard is. Het is een instrumentatie waarin gitaren en een orgel zorgen voor de fraaie accenten, maar uiteindelijk staat de instrumentatie vooral in dienst voor de bijzonder fraaie en ook al snel meeslepende stem van Eliot Bronson.
 
In eerste instantie had ik nog even het idee dat Bronson vooral de kant van de toegankelijkere pop met rootsinvloeden op zou gaan, maar uiteindelijk heeft Eliot Bronson toch vooral een rootsplaat gemaakt. Het is een rootsplaat met een dun laagje chroom, maar hieronder zit de ruwe en roestige laag die ik op rootsplaten zo graag hoor.
 
Eliot Bronson heeft een plaat gemaakt vol goede songs en mooie klanken. Zijn prachtige en emotievolle stem zorgt er voor dat het zomaar één van de mooiste rootsplaten van het jaar kan zijn. Hebben die Amerikaanse promotors toch al een aantal maanden gelijk. Groot gelijk zelfs.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren naar 'River runs dry':

https://www.youtube.com/watch?v=-SzJe4ZdTp8

Je kunt het album bestellen op de website van Eliot Bronson's platenmaatschappij Saturn 5 Records:

http://www.saturn5records.com/store/