Frankie
Cosmos was het alter ego en is inmiddels de band van de muzikante uit
New York die 24 jaar geleden werd geboren als Greta Kline.
Greta
Kline is de dochter van Oscar winnend acteur Kevin Kline en actrice
Phoebe Cates (die overigens vooral bekend is vanwege de fameuze
bikini-scene in de puberkomedie Fast Times at Ridgemont High) maar kiest
nadrukkelijk haar eigen weg.
Met
The Next Thing maakte ze in de zomer van 2016 één van de leukste platen
van het betreffende jaar, waarmee de belofte van haar in 2014
verschenen debuut Zentropy en alle bandcamp releases die hier aan vooraf
gingen meer dan waar werd gemaakt.
Op
The Next Thing herinnerde Frankie Cosmos veelvuldig aan de lo-fi
rammelpop zoals die aan het begin van het nieuwe millennium werd gemaakt
door de eveneens uit New York afkomstige band The Moldy Peaches, maar
waar die band het perfecte popliedje wel eens vergat, maakte Frankie
Cosmos er op The Next Thing maar liefst 15 in nog geen half uur.
Frankie
Cosmos is inmiddels officieel een band en de opvolger van The Next
Thing is uitgebracht op het roemruchte Sub Pop label. Vessel duurt met
33 minuten net wat langer dan zijn voorganger en in die 33 minuten
tovert Frankie Cosmos maar liefst 18 popliedjes uit de hoge hoed.
Het
zijn nog altijd popliedjes met flink wat invloeden uit de lo-fi, waar
popliedjes van maar net een minuut nog altijd redelijk gangbaar zijn,
maar Vessel klinkt toch net wat anders dan de zo goed ontvangen
voorganger. De popliedjes van Frankie Cosmos rammelen nog altijd
heerlijk, maar klinken op de nieuwe plaat ook net wat gepolijster, wat
in het geval van Frankie Cosmos natuurlijk en gelukkig een relatief
begrip is.
Ik
was zelf zeer onder de indruk van The Next Thing, dat de hoogste
regionen van mijn jaarlijstje haalde, maar Vessel bevalt me minstens
even goed. Greta Kline beschikt over een bijzonder aangename stem en
heeft een uitstekend gevoel voor tijdloze maar ook eigenzinnige
popliedjes. Ik had vooraf wel enige angst dat er op het terrein van
eigenzinnigheid veel zou worden ingeleverd na het succes van de vorige
plaat, maar ook Vessel is gelukkig en ondanks het dromerige laagje
polijst een lekker eigenwijze plaat.
Ook
Vessel herinnert weer aan de muziek van The Moldy Peaches, maar de
plaat doet me ook denken aan 90s platen van Belly, The Breeders en
Throwing Muses. Veel
songs op de plaat klinken bovendien honingzoet en roepen associaties op
met de dreampop uit de jaren 90 (en vooral met de muziek van Lush),
maar Frankie Cosmos heeft op haar nieuwe plaat ook een bijzonder eigen
geluid ontwikkeld, dat af en toe mag ontsporen en verder veel minder
tijd nodig heeft voor een popliedje dan gebruikelijk (van de 18 tracks
op Vessel duren er slechts vier langer dan tweeënhalve minuut en hebben
er elf nog geen twee minuten nodig). Het
is een eigen geluid dat niet alleen teruggrijpt op het verleden, maar
ook aansluit bij dat van hedendaagse smaakmakers als Waxahatchee,
Girlpool en Angels Olsen, om er maar een paar te noemen.
Ik
hou niet zo van flarden van songs, maar de songs van Frankie Cosmos
voelen absoluut niet zo aan. Frankie Cosmos vermaakt op Vessel 33
minuten lang met popliedjes die even aangenaam als eigenzinnig zijn en
die zich ook dit keer heerlijk opdringen. Dat Vessel een waardig
opvolger is van het uitstekende The Next Thing zal inmiddels duidelijk zijn.
Erwin Zijleman
Je kunt Vessel hier beluisteren en kopen:
https://ingridsuperstar.bandcamp.com/album/vessel
Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment