7. Beach House

Ik was er na de release van het briljante Teen Dream in 2010 eerlijk gezegd van overtuigd dat Beach House haar creatieve piek had bereikt. De plaat stond bovenaan mijn jaarlijstje over 2010 en scoort hoog gaat wanneer ik een lijst zou moeten maken voor het gehele nieuwe millennium.
 
De platen die volgden waren inderdaad niet zo goed als het voorlopige meesterwerk van het Frans-Amerikaanse duo, maar zangeres Victoria Legrand en multi-instrumentalist Alex Scally lieten op de platen die volgden toch meer nieuwe dingen horen dan ik had verwacht en wisten nog steeds platen af te leveren die flink boven het maaiveld uit staken.
 
Alles dat Beach House sinds haar debuut uit 2006 heeft bedacht komt samen op 7, dat ik na hooguit een handvol beluisteringen al de meest opwindende plaat van Beach House tot dusver durf te noemen. Al een aantal weken komt 7 uit de speakers en de steile groeicurve van de plaat vlakt nog steeds niet af.

Alex Scally en Victoria Legrand kozen sinds Teen Dream voor een steeds wat gepolijster en ook wat wolliger geluid, maar laten nu de teugels vieren. Het geweldige Dark Spring waarmee de plaat opent intrigeert door opvallend drumwerk en door gitaarlijnen die zich zowel door de dreampop, de shoegaze als de postpunk laten beïnvloeden.
 
Het zijn componenten die in veel tracks op 7 terugkeren. Het gitaarwerk op de zevende studioplaat van Beach House (de prima verzameling restmateriaal die vorig jaar verscheen niet meegeteld) is van grote schoonheid en kan zowel gruizig als dromerig klinken. Het is gitaarwerk dat wordt begeleid door incidenteel opvallend prominent drumwerk, door de atmosferische en benevelende elektronische klankentapijten die we kennen van de vorige platen van de band en natuurlijk door de even onderkoelde als verleidelijke vocalen van Victoria Legrand.
 
Beach House koos op haar vorige platen vaak voor dromerige schoonheid, maar verrast op 7 met een geluid dat naast dromerige passages ook flink wat ruwe randjes bevat. Het geeft het benevelende geluid van het duo een enorme boost. Zelden maakte Beach House muziek die zo spannend en vooral zo dynamisch was, waardoor 7 lieflijk kan strelen, maar je ook ruw vast kan grijpen.
 
Op basis van het bovenstaande verwacht je misschien dat Victoria Legrand en Alex Scully een totaal andere plaat hebben gemaakt dan we van hen gewend zijn, maar dat is zeker niet het geval. 7 is in alles een typische Beach House plaat, maar het is wel een Beach House plaat die je 47 minuten lang in een bijzondere wurggreep houdt.
 
Het zal deels de verdienste zijn van producer Peter Kember, beter bekend als Sonic Boom, die aan de wieg stond van de band Spacemen 3 en wat invloeden van zijn cultband heeft toegevoegd aan het geluid van Beach House.
 
Het levert een plaat op die van de eerste tot de laatste noot intrigeert en betovert met songs die steeds andere invalshoeken kiezen  en hierdoor steeds andere dimensies toevoegen aan het unieke Beach House geluid dat we inmiddels twaalf jaar kennen en koesteren en dat wij betreft uitgroeit boven alles dat de band gemaakt heeft.
 
7 is een vat vol tegenstrijdigheden waarin de bontste kleuren worden afgewisseld met de donkerste grijstinten, maar uiteindelijk schoonheid en avontuur zegevieren. Natuurlijk is het nog veel te vroeg om 7 van Beach House een meesterwerk te noemen, maar ik doe het toch. Meesterwerk! Punt.

Erwin Zijleman

Je kunt hier 7 beluisteren en aanschaffen:

https://beachhouse.bandcamp.com/album/7



Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:

https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g