Looking For Horses. Kesia Nagata

Looking For Horses van Kesia Nagata lag inmiddels al een aantal weken op de, in dit geval virtuele, stapel met platen die mogelijk interessant zijn voor een plekje op deze BLOG en leek hier eerlijk gezegd niet meer van af te komen.
 
Een laatste aansporing van degene die me deze plaat getipt had was echter voldoende om de plaat toch maar eens uit de speakers te laten komen, waarna ik binnen enkele minuten (of zelfs enkele noten) verkocht was.
 
Kesia Nagata is een Canadese singer-songwriter die zich op haar bandcamp pagina als volgt introduceert: “Kesia Nagata is a British Columbia based singer-songwriter who sings about trees, death, horses, and the unbearable enormousness of existence, among other important things”.
 
Het is een mooie introductie die nieuwsgierig maakt naar haar muziek en die nieuwsgierigheid wordt versterkt door haar volgende citaat over haar eerste plaat: “Looking For Horses spans a ten year stretch. It’s the highlights, as it were, from a meandering decade of heartaches and delights”.
 
Het zijn geen loze citaten, want Looking For Horses van Kesia Nagata is een intense en zeer persoonlijke plaat. Het is een plaat die in de hokjes singer-songwriter en folk kan worden geduwd en die kiest voor een betrekkelijk sobere benadering.
 
Op Looking For Horses moeten we het voornamelijk doen met de akoestische gitaar en de stem van Kesia Nagata (slechts incidenteel wordt een mandoline toegevoegd), waarmee de plaat flink wat risico loopt om in de categorie ‘13 in een dozijn’ terecht te komen. Het is een categorie waarin deze plaat gelukkig geen moment thuis hoort, want zowel met de instrumentatie als met de zang weet Kesia Nagate zich te onderscheiden van de hordes aan mogelijke concurrenten in dit genre en dit doet de Canadese singer-songwriter ook nog eens met haar songs en haar teksten.

De instrumentatie op de plaat is sober, maar zeker niet eenvoudig en Kesia Nagata slaagt er ook nog eens in om haar akoestische gitaar rauw en direct te laten klinken, wat zorgt voor een bijzondere sfeer.

Dat rauwe zit ook in de stem van de singer-songwriter uit British Columbia, die de ruwe emotie van Joni Mitchell weet te combineren met de donkere klanken van Tanita Tikaram. Platen met alleen een stem en akoestische gitaar gaan me vaak snel vervelen, maar de songs van Kesia Nagata zitten vol onderhuidse spanning en hebben bovendien een bijzondere lading.
 
De Canadese singer-songwriter slaagt er ook nog eens in om variatie aan te brengen in haar songs, waardoor Looking For Horses je pas weer los laat wanneer de laatste noten weg ebben. Kesia Nagata heeft tenslotte ook nog eens wat te vertellen. Haar songs zitten vol persoonlijke verhalen, maar schuwen ook meer filosofische thema’s niet, waardoor haar songs je in een nog wat stevigere wurggreep houden.
 
Kesia Nagata heeft met Looking For Horses een indrukwekkende plaat afgeleverd. Het is een plaat die waarschijnlijk makkelijk ondersneeuwt met het enorme aanbod van het moment, maar daarvoor is het debuut van deze getalenteerde muzikante echt te bijzonder. Wat een mooie plaat.

Erwin Zijleman

Je kunt hier naar Looking For Horses luisteren en het album kopen:

https://kesianagata.bandcamp.com



Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:

https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g