In de winter van 2014 introduceerde Erwin Zijleman de Amerikaanse band The Lone Bellow op dit blog. In 2015 gaat het verhaal verder. Is Erwin opnieuw zo onder de indruk? Lees het hier.
Het
titelloze debuut van The Lone Bellow haalde ik in december 2013 uit de
jaarlijstjes van PopMatters, dat het debuut van de band uit New York
uitriep tot de beste Americana plaat van het jaar.
Daar viel
niet eens zo heel veel op af te dingen, want wat maakte The Lone Bellow
indruk met haar gloedvolle debuut vol emotie en weemoed en muziek die
door de band zelf werd omschreven als ‘Brooklyn country music’.
Omdat de
muziek van de band aansluit op in Nederland zeer succesvolle bands als
The Lumineers, Mumford & Sons en The Civil Wars, had ik eigenlijk
verwacht dat het debuut van The Lone Bellow ook in Nederland zou worden
omarmd, maar de plaat deed helaas helemaal niets.
De tweede
plaat van de band behoorde in de Verenigde Staten de afgelopen week bij
de belangrijkste releases van de week, maar in Nederland gaat The Lone
Bellow ook met haar tweede plaat waarschijnlijk maar weinig aandacht
krijgen. Het is werkelijk doodzonde, want wat is Then Came The Morning
een prachtplaat.
De door
Aaron Dessner (The National) geproduceerde plaat knalt er direct in met
de zwaar aangezette titeltrack. 60s koortjes, aanzwellende strijkers en
blazers, vocalen die uit de tenen komen en spanning die langzaam steeds
verder wordt opgebouwd. Ik was eigenlijk direct al om, maar Then Came
The Morning blijkt vol te staan met prachtsongs.
Waar de band
op de vorige plaat nog flirtte met lekker in het gehoor liggende folk,
is Then Came The Morning een veel ambitieuzere plaat met een bijzonder
eigen geluid. The Lone Bellow klinkt een stuk hechter en veelzijdiger
dan op het debuut, wat mede de verdienste is van producer Aaron Dessner
en de extra muzikanten die hij heeft ingeschakeld. Het zorgt voor
een prachtig klinkende plaat vol muzikale verrassingen.
In muzikaal
opzicht heeft de band een flinke sprong gemaakt en ook wanneer het gaat
om de invloeden die The Lone Bellow verwerkt in haar muziek, is Then
Came The Morning niet altijd goed te vergelijken met zijn voorganger.
Country en folk zijn nog altijd belangrijke bestanddelen van de muziek
van The Lone Bellow, maar de band verkent hiernaast alle uithoeken van
de Amerikaanse rootsmuziek uit verleden en heden. The Lone Bellow kan
hierbij flink uitpakken, maar is ook niet bang voor kleine en intieme
songs.
Sterkste
wapen van The Lone Bellow is ongetwijfeld zanger Zach Williams, die keer
op keer garant staat voor kippenvel. Williams zingt zo af en toe of
zijn leven er van af hangt, wat de plaat een intensiteit geeft om bang
van te worden.
Dertien
songs en drie kwartier lang maakt The Lone Bellow op Then Came The
Morning een onuitwisbare indruk. Dertien songs en drie kwartier lang
begeeft de band zich op het snijvlak van meerdere genres en keer op keer
pakt het geweldig uit. Dertien songs en drie kwartier lang maakt The
Lone Bellow muziek die overloopt van passie en emotie en je genadeloos
bij de strot grijpt, maar over-the-top is het geen moment.
Then Came
The Morning is een ontstellend mooie en indrukwekkende plaat. Het is,
nog meer dan het debuut van de band, een plaat die iedere liefhebber van
Amerikaanse muziek moet horen. Voor mij het onbetwiste hoogtepunt van
2015 tot dusver. The Lone Bellow, wat een band. Then Came The Morning,
wat een plaat. Kippenvel van de eerste tot en met de laatste noot.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'You Never Need Nobody':
https://www.youtube.com/watch?v=Gsnrzr0Bm80&list=RD1CKS7qWayDk
of kopen op Bol.com
No comments:
Post a Comment