Van de Wereld. De Reisgenoot

Op zijn tweede EP vervolgt Maarten van Veen, want hij is de Reisgenoot, moedig het pad dat hij met zijn eerste EP is ingeslagen. Die eerste, 'Verhalen van Vrijheid', kreeg, eenmaal voorbij het eerste nummer, een welwillende recensie op dit blog eerder dit jaar (lees hier verder: http://wonomagazine.blogspot.nl/2015/01/verhalen-van-vrijheid-ep-de-reisgenoot.html). Gekozen voor het vak als muzikant en de vrijheid die dit oplevert, is het tijd voor zijn tweede worp: Van de Wereld.

Na een aantal luisterbeurten zette ik mij aan het nadenken over een recensie. Mijn indruk was heel sterk, deze nummers zijn uitermate geschikt voor het theater, misschien zelfs als onderdeel van een verhalencyclus. Van Veen toont zich opwekkend verbaasd. Hij observeert en geeft een beeld, inclusief zijn mening, terug. Ook al zit die tussen de regels verstopt. Hij is geen protestzanger, verre van zelfs, maar zoals Ray Davies in zijn beste jaren kan Van Veen raak verwoorden wat er om hem heen gebeurt en dat de wereld voorhouden, zonder dat er een moment twijfel is over wat hij werkelijk wil zeggen.

Dat alles gebeurt in een uitermate relaxte setting van zijn vaste begeleiders percussionist Dick Turubassa en bassist Bryan Zwiers. Daar omheen weet de Reisgenoot door het toevoegen van een lichte, bijna zweverige vrouwenstem, wat bescheiden koper of een viool zijn nummers van een extra laagje te voorzien, die ze uitermate prettig om naar te luisteren maakt. Lise Low is opnieuw de zangeres en heeft een uitermate prettige stem, die Maarten van Veen op een prachtige manier ondersteunt.

Deventer is de huidige standplaats van de Reisgenoot. Samen met Low heeft hij een heus singer-songwritersgilde opgericht. Hoe lang dat nog mag duren is onduidelijk, want Van Veen droomt van een andere stad waar hij thuishoort ('Dromer'). Dat typeert zijn songteksten, waarin hij zich blootgeeft aan persoonlijke mijmeringen en uiting geeft aan liefde, maar ook, zoals al aangegeven, observeert en terugkaatst.

Deze combinatie maakt de Reisgenoot uitermate sympathiek. Zowel in (de aankleding van) zijn muziek als in de teksten. Dat is echter niet voldoende om een goede plaat te maken. Van de Wereld is dat wel. Waar de Reisgenoot mij echt pakt is de sfeer die zijn nieuwe EP uitstraalt. Die is enerzijds heel rustig, maar tegelijkertijd enorm positief en voorzien van heel prettige versiersels. Van de Wereld is een plaat die de naam van de Reisgenoot verder gaat vestigen op het randgebied van pop en kleinkunst.

Wo.

Je kunt 'Dromer' en andere nummers hier beluisteren:

http://www.dereisgenoot.nl/muziek/