Some Blue Morning. Adrian Cowley

Adrian Crowley is een Ierse singer-songwriter die inmiddels al een aantal jaren kan rekenen op zeer positieve recensies van met name de Britse muziekpers. Desondanks had ik nog nooit naar de muziek van de muzikant uit Dublin geluisterd, tot het recent verschenen Some Blue Morning uit de speakers kwam.
 
Mijn eerste kennismaking met de muziek van Adrian Crowley maakte meteen diepe indruk, want Some Blue Morning is een hele bijzondere plaat.
 
Adrian Crowley is voorzien van een donker stemgeluid, wat bij velen associaties oproept met de stem van Leonard Cohen. Die associaties heb ik ook wel, al is het dan wel de stem van een veel jongere Leonard Cohen. Wanneer ik zoek naar vergelijkingsmateriaal van recentere datum kom ik uit bij namen als Bill Callahan, Richard Hawley en Nick Cave, terwijl uit het verleden zeker Lee Hazlewood moet worden aangedragen.
 
Ook in muzikaal opzicht sluit de stem van Adrian Crowley aan bij het genoemde vergelijkingsmateriaal. Some Blue Morning is een stemmige en donkere plaat waarin het geluid van met name een akoestische gitaar wordt aangevuld met flink wat strijkers. De instrumentatie op Some Blue Morning is zonder uitzondering prachtig, mede omdat de soms bijna ambient achtige instrumentatie veel ruimte open laat voor de indringende vocalen van Adrian Crowley, wat de plaat een bijzondere sfeer geeft.

Some Blue Morning valt direct op door de bijzondere en uiterst fraaie instrumentatie, maar het is de stem van Adrian Crowley die de plaat een uniek geluid geeft. De Ier zingt over het algemeen in een laag tempo, wat absoluut een positief effect heeft op de zeggingskracht van zijn vocalen. Adrian Crowley beschikt over een stem waarnaar je moet luisteren. Ik luister lang niet altijd goed naar de teksten op een plaat, maar die van Some Blue Morning komen ongemerkt binnen. Nu vind ik platen waarop de vocalen soms bijna worden voorgedragen over het algemeen snel saai, maar Some Blue Morning is een uitzondering. Zelfs als Adrian Crowley aan het eind van de plaat een lang verhaal vertelt, houdt hij de aandacht moeiteloos vast en dat is knap.

Met name de stem van Adrian Crowley en de vele strijkers zijn op het eerste moment sfeerbepalend, maar bij herhaalde beluistering verdient ook zeker de achtergrondzang van Katie Kim een eervolle vermelding, al is het maar omdat ze zorgt voor variatie in het geluid.
 
Naast de fraaie instrumentatie en de mooie en bijzondere vocalen, draagt ook de kwaliteit van de songs nadrukkelijk bij aan de impact die Some Blue Morning heeft. Adrian Crowley heeft voor zijn nieuwe plaat een serie grootse songs geschreven. Het zijn songs die klinken als klassiekers en het zijn bovendien songs die je na één keer horen dierbaar zijn.

Natuurlijk doet de stemmige muziek van Adrian Crowley het geweldig nu de dagen korter en de avonden langer en kouder worden, maar ik ben er ook van overtuigd dat deze plaat een blijvertje is. En zo zorgt Adrian Crowley met Some Blue Morning voor een volgend hoogtepunt in een wat mij betreft heel mooi muziekjaar.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren naar 'The Hungry Grass':

https://www.youtube.com/watch?v=HQJ4rS8xDGA

of kopen op Bol.com