Erwin Zijleman introduceerde Ryley Walker bijna één jaar geleden op dit blog aan de lezers (lees hier verder: http://wonomagazine.blogspot.nl/2014/10/all-kinds-of-you-riley-walker.html). Nu laat hij ons kennismaken met het nieuwe, tweede album, Primrose Green, waar hij geen gras laat groeien over de kwaliteit van het gebodene.
Vooral
dankzij de inspanningen van het Nederlandse muziektijdschrift Heaven,
kreeg het debuut van de Amerikaanse singer-songwriter Ryley Walker vorig
jaar uiteindelijk toch nog de aandacht die deze plaat zo verdiende.
Op zijn
debuut ging de pas 24 jaar oude Amerikaan op indrukwekkende wijze aan de
haal met invloeden uit de psychedelische folkmuziek uit de jaren 60 en
70. In de keuze voor deze invloeden stond Ryley Walker zeker niet
alleen, maar de invulling die de jonge Amerikaan er aan gaf was
bijzonder of zelfs uniek te noemen.
De
combinatie van complex akoestisch ‘finger-picking’ gitaarspel, bijzonder
mooie vocalen, fraaie bijrollen voor piano en viool en veel ruimte voor
experiment, maakte diepe indruk en schaarde All Kinds Of You
uiteindelijk onder de beste debuten van 2014.
Op zijn
nieuwe plaat Primrose Green gaat Ryley Walker verder waar All Kinds Of
You vorig jaar ophield, maar de Amerikaan heeft zich er zeker niet
makkelijk van af gemaakt. Vergeleken met zijn voorganger graaft Primrose
Green nog net wat dieper en is er bovendien nog meer ruimte voor
experiment.
De muziek
van Ryley Walker heeft nog altijd wortels in de Amerikaanse
psychedelische folk uit de jaren 60 en 70, maar biedt dit keer ook meer
ruimte aan invloeden uit de Britse folk uit deze periode. Hiernaast
klinkt Primrose Green meer dan eens jazzy. Dat
laatste is overigens niet zo gek, want de band die Ryley Walker om zich
heen heeft verzameld op Primrose Green bestaat uit een aantal
gelouterde jazzmuzikanten.
Waar op
All Kinds Of You de piano en de viool de belangrijkste bijrollen naast
het ingenieuze gitaarspel van Ryley Walker opeisten, is het geluid dit
keer veelzijdiger en veelkleuriger, al zijn er ook zeker raakvlakken met
het geluid van het debuut van Ryley Walker.
Ryley
Walker kon dit keer een beroep doen op betere en veelzijdigere
muzikanten dan op het debuut en dat hoor je. De instrumentatie op
Primrose Green is meer in balans dan die op het debuut en valt hiernaast
op door de vele spannende accenten. Bovendien is er meer subtiele
dynamiek tussen de band en Ryley Walker en tillen ze elkaar met enige
regelmaat naar grote hoogten. Het
levert een bijzonder fraai klankentapijt op waarin folk, jazz en
psychedelica op even mooie, trefzekere als onnavolgbare wijze
samenvloeien.
De prima
muzikanten bieden Ryley Walker de mogelijkheid om te groeien en die kans
grijpt de Amerikaan met beide handen aan. Bij beluistering van Primrose
Green keer je nog altijd vrijwel onmiddellijk terug naar de jaren 60 en
70, waarbij ook dit keer met name Tim Buckley en John Martyn zinvol
vergelijkingsmateriaal aandragen, maar ook de betere platen van Van
Morrison uit deze periode nooit heel ver weg zijn. Op hetzelfde moment
laat Ryley Walker, nog meer dan op zijn debuut, een eigen geluid horen.
Ook op
Primrose Green overtuigt Ryley Walker weer nadrukkelijk als gitarist en
als zanger, maar hiernaast maken ook zeker de complexe songs dit keer
een onuitwisbare indruk. Ryley Walker leek de lat met All Kinds Of You
erg hoog te hebben gelegd voor zichzelf, maar met Primrose Green gaat
hij er met speels gemak overheen. Jaarlijstjesplaat, let maar op.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Primrose Green':
https://www.youtube.com/watch?v=96qBM4LL2ps
of kopen op Bol.com
No comments:
Post a Comment