De Canadese
singer-songwriter Lindi Ortega werd een paar jaar geleden nog gezien als
één van de 'rising stars' binnen de alt-country, maar tot dusver wil
het, zeker in Europa, maar niet lukken met de muziek van Lindi Ortega.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik de platen die ik van haar ken, Little
Red Boots uit 2011 en Cigarettes & Truckstops, wel leuk vond, maar
uiteindelijk toch niet bijzonder genoeg voor een plekje op mijn BLOG, Krenten uit de pop.
Het vorige week verschenen Tin Star is dat wel. Direct bij de eerste
noten merk je al dat er iets is veranderd in de muziek van Lindi Ortega.
Ze heeft nog altijd veel gevoel voor traditie, heeft nog altijd een
stem die herinnert aan de groten uit de country (Lindi Ortega is tot
dusver vooral vergeleken met Dolly Parton, maar ook de andere grote
namen van weleer kunnen worden genoemd) en maakt nog altijd muziek die
onmiddellijk een goed gevoel geeft maar vervolgens hard moet werken om
echt te blijven hangen. Wat is veranderd is dat Tin Star op één of
andere manier urgenter klinkt dan zijn voorgangers. De eerste tracks
zetten direct de toon met lekker opzwepende alt-country met een vleugje
rockabilly, maar als Lindi Ortega in de derde track en titelsong uitpakt
met een heuse tranentrekker heeft ze je te pakken. Lindi Ortega is op
Tin Star nog beter gaan zingen dan op haar vorige platen. Ze sluit
hierbij nog steeds aan op de grote country zangeressen uit de jaren 70,
maar klinkt, ondanks haar leeftijd (haar geboortedatum heb ik nergens
kunnen vinden, maar heel ver boven de 20 zal ze niet zijn) rauwer en
doorleefder. Het maakt van Tin Star een intense plaat, die met name in
de meer ingetogen songs diepe indruk maakt. Ook in muzikaal opzicht is
Tin Star een feest. Lindi Ortega heeft het koude Canada inmiddels al een
tijdje verruild voor Nashville en heeft zich ondergedompeld in de
muziek van het Zuiden van de Verenigde Staten. Op Tin Star omarmt Lindi
Ortega natuurlijk de country, maar ze gaat ook aan de haal met invloeden
uit de blues, rock ’n roll en rockabilly. Een aantal geweldige
muzikanten (met name het gitaarwerk is fantastisch en varieert van zacht
strelend tot rauw en hard) legt een basis neer waarop een goede
zangeres alleen maar kan schitteren en dat doet Lindi Ortega met
overtuiging. Met heel veel overtuiging zelfs. Lindi Ortega werd nog tot
dusver nog te vaak gezien als een alt-country zangeres die met minstens
één been in de traditionele country stond, maar op Tin Star is ze een
kind van deze tijd. Tin Star rockt, ontroert, schopt en verleidt, dat
laatste op behoorlijk meedogenloze wijze. Omdat Lindi Ortega op Tin Star
haar songs ook nog eens vertolkt met hart en ziel is de impact van de
plaat enorm. Tin Star is een grootse plaat die aandacht verdient van
iedereen met een oud en een jong (alt-)country hart, maar moet ook
worden beluisterd door liefhebbers van alternatieve muziek die normaal
gesproken allergisch zijn voor een randje country. Lindi Ortega speelde
de afgelopen jaren in het voorprogramma van een aantal punkbands en
rockbands en bleef overeind. Het heeft haar sterker gemaakt, waardoor de
'rising star' van weleer wel eens heel snel zou kunnen uitgroeien tot
een gevestigde naam, binnen en buiten de alt-country. Ik ben inmiddels
al helemaal om.
Erwin Zijleman
Je kunt hier naar 'Tin star' luisteren.
No comments:
Post a Comment