zaterdag 10 juni 2023

Drop Cherries. Billie Marten

Er zijn niet veel muzikanten die op hun 23e al vier prima albums op hun naam hebben staan, maar Billie Marten heeft ze niet alleen, maar slaagt er bovendien in om iedere keer weer anders en nog beter te klinken.

Het duurde even voor ik de muziek van de jonge Britse muzikante Billie Marten op het netvlies kreeg, maar toen ik haar derde album Flora And Fauna aan het eind van 2021 eenmaal ontdekt had, was ik verkocht. Op het deze week verschenen Drop Cherries klinkt Billie Marten weer wat anders dan op het frisse en sprankelende Flora And Fauna, maar ook album nummer vier laat horen dat de jonge Britse muzikante zeer getalenteerd is. Drop Cherries trekt vooral de aandacht door de bijzonder mooie zang, die alleen maar aan zeggingskracht heeft gewonnen, maar ook de fraaie klanken op het album en de persoonlijke songs over de liefde en relaties maken van het vierde album van Billie Marten een prachtig album.

Pas helemaal aan het eind van 2021 luisterde ik voor het eerst naar het in het voorjaar van dat jaar verschenen Flora And Fauna van Billie Marten, dat ik voorbij zag komen in meerdere jaarlijstjes. Het alter ego van de Britse muzikante Isabella Sophie Tweddle was bij de release van Flora And Fauna pas 21 jaar oud, maar was toch al toe aan haar derde album, dat me verrassend makkelijk wist te betoveren.

Na Flora And Fauna beluisterde ik ook Feeding Seahorses uit 2019 en Writing Of Blues And Yellows uit 2016, albums die Billie Marten maakte toen ze respectievelijk 19 en 17 jaar oud was. Het bleken, net als Flora And Fauna, albums die een stuk volwassener klonken dan Billie Marten feitelijk was. Dit voorjaar vierde Isabella Sophie Tweddle haar 24e verjaardag, maar voor het zover is verscheen eerst alweer haar vierde album.

De Britse muzikante is ondanks haar nog altijd jonge leeftijd inmiddels een ervaren kracht, die op twaalfjarige leeftijd al haar eerste muziek uitbracht via YouTube. De muziek van Billie Marten was op haar eerste twee albums vooral geïnspireerd door wat traditioneel aandoende Britse folk, maar op Flora And Fauna koos de Britse muzikante voor een wat moderner en veelzijdiger geluid. Het is een geluid dat op het deze week verschenen Drop Cherries wordt verruild voor weer wat meer folky klanken.

Drop Cherries is een eerbetoon aan de liefde die Billie Marten inmiddels heeft ontdekt en omarmd. Ik was aan het eind van 2021 zeer gecharmeerd van het wat modernere en avontuurlijkere geluid op Flora And Fauna, dat uitstekend paste bij haar bijzonder mooie stem. Toch voelt Drop Cherries voor mij geen moment als een teleurstelling.

De wat stevigere en bij vlagen meer elektronische klanken van het vorige album zijn verruild voor akoestische en vaak wat zoete en lieflijke klanken, maar ook deze passen perfect bij de stem van de Britse muzikante. Het is een stem die in de tienerjaren van Isabella Sophie Tweddle al een stuk volwassener klonk dan die van haar leeftijdgenoten, maar die op Drop Cherries nog wat mooier, warmer en rijper klinkt.

De stem van de Britse muzikante springt bij beluistering van haar vierde album absoluut het meest in het oor, maar er valt op Drop Cherries meer te genieten. De mooie en bijzonder trefzekere vocalen op het album worden gecombineerd met een warm akoestisch geluid, dat is verrijkt met fraaie orkestraties. Door de thematiek en alle strijkers zou het makkelijk te zoetsappig kunnen klinken, maar zowel de instrumentatie als de arrangementen op het album zijn zeer smaakvol.

Het siert de jonge Britse muzikante dat ze na het succes van het wat moderner en elektronischer klinkende Flora And Fauna weer een andere weg in slaat, maar het resultaat is wat mij betreft zeer geslaagd. Ik vond de stem van Billie Marten mooi in het folky repertoire van haar eerste twee albums en minstens even overtuigend op haar derde album, maar in het sfeervolle en romantische geluid van Drop Cherries komt de stem van de Britse muzikante misschien nog wel beter tot zijn recht.

Het is razend knap wat Billie Marten al op zeer jonge leeftijd gepresteerd heeft, maar ook op haar vierde album laat ze weer horen dat ze ook andere kanten op kan en dat de rek er in kwalitatief opzicht nog lang niet uit is. Drop Cherries is een razend knap album, dat doet uitzien naar veel en veel meer muziek van de Britse muzikante.

Erwin Zijleman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten