The Parts Of Us That Still Remain. Michelle Lewis

De naam Michelle Lewis zal wel wat vaker voor komen en dus moeten we Spotify maar vergeven dat ze het inmiddels (ook door mij) vergeten meesterwerk Little Leviathan uit 1998 hebben toegekend aan de Michelle Lewis die nu opduikt met The Parts Of Us That Still Remain.

Elk nadeel heeft zijn voordeel, wat in dit geval betekende dat mijn interesse door de ongewenste persoonsverwisseling direct was gewekt (want ik heb Little Leviathan van die andere Michelle Lewis ooit intens gekoesterd).

De muziek deed de rest, want Michelle Lewis maakt op haar tweede plaat muziek die me vooral aan Jewel doet denken en dat is toch nog steeds een van mijn persoonlijke favorieten (al wordt ze door haar recente platen steeds meer een ‘guilty pleasure’).

Michelle Lewis genoot haar opleiding aan het roemruchte Berklee College of Music in Boston, dat inmiddels heel wat beroemde muzikanten in haar archieven kan terugvinden (variërend van Quincy Jones, Donald Fagen en Diana Krall tot Gillian Welch, Aimee Manne en Paula Cole). Of Michelle Lewis ooit ook tot het beroemde erfgoed van de Berklee College of Music gaat behoren zal de tijd moet leren, maar ze heeft zeker haar kwaliteiten.

Die waren al te horen op de platen die ze de afgelopen jaren in eigen beheer uitbracht, maar The Parts Of Us That Still Remain is nog net wat beter. Het is zoals gezegd muziek die wel wat aan die van (een jonge) Jewel doet denken, wat betekent dat The Parts Of Us That Still Remain vol staat met aangenaam klinkende luisterliedjes met vooral invloeden uit de country en met name de folk.

Het zijn luisterliedjes die mooie verhalen vertellen, die opvallen door een smaakvolle en doeltreffende instrumentatie en die uiteindelijk bijzonder fraai ingekleurd worden door de mooie stem van Michelle Lewis.

Net als Jewel beschikt Michelle Lewis over een stem die warm en meisjesachtig klinkt, maar waarin ook altijd een rauw randje is verstopt. Het is voor mij een verleiding die nauwelijks is te weerstaan, waardoor ik de laatste weken keer op keer greep naar The Parts Of Us That Still Remain.

Het heeft ertoe geleid dat ik de nieuwe plaat van Michelle Lewis nog veel beter vind dan een paar weken geleden. The Parts Of Us That Still Remain is op het eerste gehoor misschien een plaat die het vooral moet hebben van lekker in het gehoor liggende en heerlijk lome popliedjes met een beetje roots, maar naarmate je deze vaak wat melancholische popliedjes vaker hoort beginnen ze te groeien en geven ze steeds meer geheimen en diepgang prijs.

The Parts Of Us That Still Remain van Michelle Lewis schaart zich daarom op de valreep alsnog onder de rootsverrassingen van 2014.

Erwin Zijleman

The Parts Of Us That Still Remain van Michelle Lewis ligt in Nederland nog niet in de winkel, maar is wel verkrijgbaar bij cdbaby (http://www.cdbaby.com/cd/michellelewis5) of via de bandcamp pagina van Michelle Lewis (http://michellelewis.bandcamp.com/album/the-parts-of-us-that-still-remain).