Sundowner. HT Heartache

Ik kijk ieder jaar erg uit naar de jaarlijstjes van Pitchfork en PopMatters; wat mij betreft de twee interessantste alternatieve Amerikaanse muzieksites. Dit jaar vallen deze lijstjes me echter flink tegen, waarbij het feit dat beiden een rapplaat als lijstaanvoerder hebben voor mij veelzeggend is.
 
Gelukkig heeft PopMatters ook nog lijstjes per genre en hierin zijn wel enkele krenten uit de pop te vinden. Die in het Americana lijstje komt van ene HT Heartache en luistert naar de titel Sundowner.
 
De naam HT Heartache zei me eerlijk gezegd helemaal niets en er is ook niet heel veel informatie over haar op het Internet te vinden, maar het blijkt het alter ego van de tot voor kort uit Los Angeles maar tegenwoordig vanuit Philadelphia opererende Mary Roth.
 
Mary Roth maakte een paar jaar geleden al eens een plaat als HT Heartache (het in 2010 verschenen Swing Low, overigens ook een uitstekende plaat), maar met Sundowner heeft ze, in ieder geval in de Verenigde Staten, de harten van de critici veroverd.
 
Dat is niet zo gek, want Sundowner is een buitengewoon fascinerende plaat met een heel bijzonder geluid. Het is een geluid dat vaak is te omschrijven als Mazzy Star dat een Americana plaat heeft gemaakt met Cowboy Junkie Margot Timmins als zangeres. Het is een omschrijving die ten dele duidelijk maakt in welke hoek we HT Heartache moeten zoeken, maar het is ook een omschrijving die lang niet het hele verhaal vertelt.
 
Sundowner bevat 8 songs. Het zijn songs die zich over het algemeen langzaam voortslepen. Het zijn songs met een vrij ingetogen instrumentatie, waarin gitaren domineren. Het zijn tenslotte songs die door Mary Roth worden voorzien van dromerige vocalen, al zijn het wel dromerige vocalen met emotie en pit.
 
Sundowner bevat acht songs die langzaam onder de huid kruipen, maar als ze daar eenmaal zitten is de tweede plaat van HT Heartache een plaat met een enorme impact. Sundowner heeft zoveel impact door de bijzondere sfeer en door de unieke vocalen van Mary Roth, maar de tweede plaat van HT Heartache is ook een plaat die bol staat van de invloeden en hierdoor steeds weer andere beelden oproept.
 
Het zijn invloeden die beginnen bij de 60s folk uit de Laurel Canyon bij de voormalige thuisbasis van Mary Roth, maar Sundowner maakt vervolgens een muzikale tijdreis die via de jaren 90 (Cowboy Junkies, Mazzy Star) in het heden eindigt en stiekem ook wat invloeden uit de psychedelica omarmt.
 
Sundowner is een donkere en melancholische plaat, maar het is ook een plaat waarbij het heerlijk wegdromen is, zeker wanneer Mary Roth voorzichtig op lijkt te schuiven richting new age, maar dat uiteindelijk toch niet doet.
 
Sundowner is een plaat die meerdere keren bekend klinkt, maar aan de andere kant maakt HT Heartache muziek die niet direct zijn gelijke kent. Sundowner is hierdoor een vat vol tegenstrijdigheden dat steeds intrigerender, maar ook steeds mooier en dierbaarder wordt.
 
Direct na één keer horen was ik in de ban van de bijzondere stem van Mary Roth en haar bijzondere songs, maar sindsdien heb ik zoveel meer moois gehoord op deze plaat dat ik er van baal dat ik toch weer wat te vroeg ben geweest met mijn jaarlijstje. Sundowner van HT Heartache had in dit jaarlijstje immers zeker niet misstaan.

Erwin Zijleman

Je kunt hier naar Sundowner luisteren en de cd aanschaffen:


http://htheartache.bandcamp.com/