Nancy Kleurenblind & De Zingende Roadie. Nancy Kleurenblind & De Zingende Roadie

"Wat maakt het uit wie ik ben?". Zo begint het tweede nummer 'Mensentekening' op de debuutplaat van Nancy Kleurenblind & de Zingende Roadie. Nee, helemaal niets. Het gaat hier om de muziek en die is uitermate leuk. Misschien moet ik zeggen verrassend leuk op basis van de minimale basis waar dit duo zich van bedient. Een Casio SA-1 en een basgitaar, met enkele elektronische hulpstukken hier en daar.

Mijn kennismaking met Nancy Kleurenblind & de Zingende Roadie gaat terug naar het late najaar van 2017 als het duo als voorprogramma speelt van De Kift dat haar laatste plaat 'Bal' aan het Leidse publiek presenteert. Dat voorprogramma zag er enigszins vervreemdend uit met neon, lichtslingers in vele kleuren en veel duister, maar dit onderstreepte het bijna robotachtige in hun muziek, waar de mens soms in doorbrak. Elektronica, vervormde stemmen, afstand. Tegelijkertijd bleek al snel dat beide dames een pophart op de juiste plek dragen, wat vervolgens zorgt voor de warmte en menselijke maat. Prachtig om te horen hoe kennelijk tegengestelde zaken prachtig samen kunnen komen.

Dat doet het ook op de naar henzelf genoemde debuutplaat. Vanuit het zuidwest Brabantse Rijsbergen presenteert het duo een mix die dwingt tot luisteren. Tekstueel zijn er rake observaties en commentaren (ja, hoe zit dat eigenlijk?, is geen rare vraag), muzikaal is geen uitdaging te groot. Als ik hoor wat er allemaal voorbij komt aan melodieën, bliepjes en klanktapijten, dan ben ik de helft van de tijd verwonderd en bewonder wat de twee dames hebben weten te vinden. In ieder nummer zitten heerlijke vondsten.

Deze worden afgezet tegen de soms botklinkende, dan weer vervormde dan weer lieflijk meisjesachtige vocalen die over de melodie liggen. Dit is slechts een deel van het verhaal. De stemmen worden net zo goed ingezet om een deel van het instrumentarium te worden. Dat alles te samen maakt het avontuur dat Nancy Kleurenblind & de Zingende Roadie heet tot wat het is, een echt muzikaal avontuur. Van doolhof tot achtbaan of ganzenborden op de millimeter.

Iets wat me verbaasde, is dat bassiste Nancy ook deel uit maakt van Hausmagger. Deze punkachtige band heeft me verbaasd en in lachen uit doen barsten om de absurdistische teksten gezet op stevige punkrock. (Zie mijn recensie van Waterpop wat jaren terug.) Dat verbazende element is waar de overeenkomst zit. Ook Nancy Kleurenblind & de Zingende Roadie weet mij te verbazen met haar muziek, die ik op basis van de beschrijving waarschijnlijk links had laten liggen. Dat zou een grote fout zijn geweest. 'Nancy Kleurenblind & de Zingende Roadie' is een uiterst leuke, charmante en goede plaat voor 2018. Vanuit een andere invalshoek: laat ik het mijn Rivella plaat noemen. Zo ver van wat ik normaal beluister en toch helemaal goed.

Wo.

Listen to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:

https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g