Hoewel
het Internet korte metten heeft gemaakt met geografische afstanden, pik
ik muziek uit Nieuw Zeeland nog altijd lang niet zo makkelijk op als
muziek uit Europa of uit de Verenigde Staten.
Zo
nu en dan weet muziek uit Nieuw Zeeland me echter toch te bereiken en
keer op keer ben ik verrast door het hoge niveau van de muziek die
vanaf de andere kant van onze aardbol tot ons komt.
Grawlixes is een duo uit het Nieuw Zeelandse Wellington, dat bestaat uit Penelope Esplin en Robin Cederman. Penelope Esplin speelt accordeon en zingt, terwijl Robin Cederman naast de vocalen ook de gitaren voor zijn rekening neemt.
Op
het debuut van de band, Set Free, wordt het tweetal zo nu en dan
bijgestaan door violist Alex Vaatstra, maar over het algemeen genomen
kiest het Nieuw Zeelandse tweetal voor uiterst ingetogen muziek zonder
opsmuk.
Op
Set Free maakt Grawlixes vooral intieme en folky popsongs. Wanneer de
instrumentatie zo sober is als op Set Free klinken platen vaak wat
eenvormig en slaat de verveling snel toe, maar het debuut van Grawlixes
houdt me inmiddels al een tijdje in een stevige wurggreep.
Met
name de zeer subtiele bijdragen van de accordeon voorzien het debuut
van het Nieuw Zeelandse tweetal van een net wat ander geluid dan
gebruikelijk in dit genre, maar ook het afwisselen van mannen en
vrouwenvocalen en het fraaie gitaarspel dragen bij aan de verrassende
veelzijdigheid van het debuut van Grawlixes.
De
grootste kracht van het debuut van Grawlixes schuilt echter in het feit
dat Penelope Esplin en Robin Cederman niet voor de makkelijkste weg
kiezen op hun debuut. Set Free bevat nauwelijks songs die je na een keer
horen kunt reproduceren, maar staat vol met songs die wat dieper graven
en hierdoor nog lang aan kracht winnen.
Het
zijn songs die gelukkig niet al te gepolijst zijn, waardoor Set Free
aangenaam schuurt en rammelt. Dat hoor je niet alleen in de
instrumentatie, maar ook in de vocalen, die puur en eerlijk maar soms
ook wat onvast klinken.
Het
maakt van Set Free een intense en vaak wat melancholische plaat, die
zich langzaam maar zeker steeds meer opdringt. Het doet me af en toe wel
wat denken aan de meest ingetogen en folky songs van Everything But The
Girl, maar wanneer Penelope Esplin zingt hoor ik ook wel wat
raakvlakken met een band als The Sundays.
Grawlixes
zet zeer bescheiden middelen in op haar debuut, maar sorteert veel
effect met deze middelen. Bij eerste beluistering moest ik vooral wennen
aan de niet alledaagse songstructuren en de soms wat onvast klinkende
zang, maar wanneer je het debuut van Grawlixes vaker hoort, dringen de
songs op het debuut van het Nieuw Zeelandse duo zich genadeloos op en
winnen de pure en intense songs op Set Free steeds meer aan kracht en
aan kleur.
De
sobere instrumentatie zit opeens vol fraaie accenten, terwijl de
vocalen steeds vaker de juiste snaar weten te raken. Ondertussen kabbelt
de plaat na enige gewenning ook heerlijk rustgevend voort op de
achtergrond. Wat je van ver haalt is niet per definitie lekker, maar het
debuut van Grawlixes verdient ook hier in Nederland alle aandacht.
Erwin Zijleman
Je kunt Set Free hier beluisteren en aanschaffen:
https://grawlixesnz.bandcamp.com/releases
No comments:
Post a Comment