Choir Of The Mind. Emily Haines & The Soft Skeleton

Choir Of The Mind van Emily Haines & The Soft Skeleton heeft een aantal weken op de stapel gelegen en ik weet eigenlijk niet zo goed waarom.
 
Ik heb vrijwel alle platen die ze als frontvrouw van de Canadese band Metric heeft gemaakt hoog zitten, zat altijd op het puntje van de stoel als ze bijdroeg aan de platen van Broken Social Scene en heb een speciaal plekje in mijn hart ingeruimd voor haar eerste soloplaat Knives Don't Have Your Back uit 2006.
 
Bij snelle beluistering van haar onlangs verschenen tweede soloplaat Choir Of The Mind was ik bovendien direct onder de indruk, maar desondanks leek de plaat maar niet van de stapel te komen. Gelukkig is een aantal lezers blijven aandringen en heb ik op een regenachtige avond eens goed de tijd genomen voor de nieuwe plaat van Emily Haines en haar band The Soft Skeleton.
 
Die regenachtige avond heeft zeker bijgedragen aan het resultaat, want Emily Haines heeft een verrassend ingetogen en stemmige plaat afgeleverd. Centraal op Choir Of The Mind staat een stokoude piano uit 1850, die de basis vormt voor het grootste deel van de instrumentatie op de plaat. Veel tracks op de plaat moeten het doen met vol en warm maar ook wat melancholisch klinkend pianospel en de aangename maar ook wat lieflijk klinkende stem van Emily Haines, die vaak in meerdere lagen uit de speakers komt.
 
Het zorgt voor de meest ingetogen en intieme momenten op een plaat die af en toe ook veel voller kan klinken en dan een flink ander geluid laat horen. Het contrast tussen het uiterst sobere en juist erg vol klinkende geluid op de nieuwe plaat van Emily Haines & The Soft Skeleton voorziet de plaat van dynamiek en spanning en zorgt er voor dat Choir Of The Mind niet gaat vervelen.
 
Persoonlijk heb ik absoluut een zwak voor de spaarzaam georkestreerde songs waarin de piano heerlijk voortkabbelt en Emily Haines verleidt met de zo van haar bekende zwoele vocalen. Het klinkt op het eerste gehoor misschien wat sober en eenvoudig, maar Emily Haines geeft een bijzondere draai aan al haar songs en slaagt er in om de spanning prachtig op te bouwen, ook wanneer ze alleen de beschikking heeft over een stokoude piano en haar stem.
 
Dat opbouwen van de spanning gaat natuurlijk nog makkelijker en beter wanneer ze haar songs, samen met Metric collega James Shaw, voorziet van spannende arrangementen, die de spaarzaam ingekleurde songs in één keer kunnen voorzien van sprookjesachtige en vol klinkende geluidstapijten.
 
Ik was eigenlijk direct overtuigd van de mooie klanken en de al even mooie zang op Choir Of The Mind, maar Emily Haines heeft ook dit keer een plaat gemaakt die knapper in elkaar steekt dan je bij eerste beluistering zult vermoeden. Wanneer je de nieuwe plaat van Emily Haines & The Soft Skeleton vaker beluistert komen de songs stuk voor stuk tot leven en groeit de schoonheid en intensiteit van de plaat.
 
Op voorhand was er al geen enkele reden om te twijfelen aan de kwaliteit van de muziek van Emily Haines en de Canadese muzikante maakt het ook dit keer makkelijk waar. Ga dat horen dus.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren naar 'Planets':

https://www.youtube.com/watch?v=6hFVJ_2GU_o