Wat is het
een fantastisch oeuvre dat de uit Austin, Texas, afkomstige band Spoon
inmiddels op haar naam heeft staan. Het is een oeuvre dat de meeste
andere rockbands waarschijnlijk al lang in de grote arena’s en stadions
had gebracht, maar Spoon is nog altijd een relatief kleine band, zeker
in Nederland.
De band is
misschien niet meer zo productief als in haar beginjaren en viel een
jaar of vier geleden toch wat tegen met haar vorige plaat Transference,
maar met haar nieuwe plaat They Want My Soul laat Spoon horen dat het
het maken van onweerstaanbare maar tegelijkertijd inventieve rockmuziek
nog altijd niet verleerd is.
Het is
rockmuziek die het beste van een aantal decennia rockmuziek lijkt te
combineren, maar tegelijkertijd fris en eigenzinnig klinkt. They Want My
Soul klinkt hierdoor enerzijds als een omgevallen platenkast, maar
hiernaast minstens net zoveel als Spoon. De omgevallen platenkast hoor
je direct in de openingstrack. Spoon opent als The Rolling Stones in hun
beste jaren, schakelt vervolgens over naar Red Hot Chili Peppers en
komt uiteindelijk via 10CC in topvorm toch weer bij Spoon uit.
Deze
veelkleurigheid hoor je eigenlijk in alle tracks op de plaat. Spoon
houdt van monumentale gitaarriffs, maar kleurt haar muziek net zo
makkelijk in met dromerige elektronische soundscapes. Spoon houdt van
aanstekelijke melodieën, maar is ook niet vies van naar Krautrock
neigende experimenten. They Want My Soul is hierdoor een plaat die
direct aanmoedigt tot meedeinen op de aangename en aanstekelijke
klanken, maar het is ook een plaat die aanvoelt als een ontdekkingsreis
langs steeds weer nieuwe maar altijd adembenemende bestemmingen vol
verrassende wendingen.
Op haar
vorige plaat klonk Spoon zoals gezegd net wat minder geïnspireerd, maar
They Want My Soul is er weer een die zich kan meten met de Spoon
klassiekers uit het verleden. They Want My Soul is hoorbaar gemaakt met
veel plezier, waardoor de chemie tussen de bandleden weer helemaal terug
is en de songs stuk voor stuk naar een hoger plan worden getild.
They Want My
Soul is een plaat die zoals gezegd associaties oproept met een
omgevallen platenkast, maar op hetzelfde moment ken ik eigenlijk geen
enkele andere band als Spoon. De muziek van Spoon is een veelkleurige
lappendeken, maar het is ook muziek die ondanks zijn grote diversiteit
klinkt als een eenheid. Hierbij speelt de fantastische productie van Joe
Chiccarelli (My Morning Jacket) en Dave Fridmann (The Flaming Lips)
ongetwijfeld een belangrijke rol, want wat klinkt de nieuwe plaat van
Spoon strak en urgent. Het is een bij vlagen volle productie, maar
iedere noot lijkt functioneel.
In muzikaal
opzicht klinkt het allemaal fantastisch, maar het meest ben ik toch weer
onder de indruk van de vocalen van Britt Daniel die dit keer het beste
van Anthony Kiedis, John Lennon en Kurt Cobain lijkt te verenigen.
They Want My
Soul is al met al een mooie en waardevolle aanvulling op het al zo
indrukwekkende oeuvre van Spoon. Iedereen die dit oeuvre kent weet
inmiddels dat They Want My Soul in de categorie ‘verplichte aanschaf’
valt.
Erwin Zijleman
Je kunt hier naar 'Do you' luisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=bZNyg6Qc_os
No comments:
Post a Comment