Jadea Kelly is een
Canadese singer-songwriter, die in haar vaderland een paar jaar geleden
met redelijk wat succes aan de weg timmerde en een aantal (country)
awards in de wacht wist te slepen. Hoe het Jadea Kelly sindsdien is
vergaan was me lange tijd niet helemaal duidelijk, maar uit een bericht
op haar website heb ik opgemaakt dat ze na eindeloos toeren met flink
wat Canadese muzikanten van naam en faam oververmoeid is geraakt en
uiteindelijk een noodgedwongen pauze van een aantal jaren heeft moeten
inlassen. Met haar nieuwe plaat Clover, die zelfs in Nederland wordt
uitgebracht, is Jadea Kelly gelukkig weer terug en klaar voor een nieuwe
start. Het is een opvallende nieuwe start, want Clover heeft maar
weinig te maken met het alt-country label dat op de vorige platen van de
Canadese singer-songwriter werd geplakt. Op Clover maakt Jadea Kelly
een soort pop-noir, die me in eerste instantie vooral aan Lana Del Rey
deed denken. De Lana Del Rey van Video Games wel te verstaan, want
Clover heeft helemaal niets gemeen met de pompeuze elektronische
popmuziek die Lana Del Rey (helaas) ook maakt. Clover bevat 11 uiterst
stemmige songs die allemaal de associatie oproepen met de beste song van
Lana Del Rey, maar vervolgens stuk voor stuk een net wat ander pad
kiezen. Het recept dat Jadea Kelly voor de songs op Clover gebruikt ligt
voor een belangrijk deel vast. In vrijwel alle songs domineren
atmosferische gitaarlijnen die absoluut zijn beïnvloedt door het
gitaarwerk uit de jaren 50 en 60. Deze gitaarlijnen worden aangevuld
door een sobere ritmesectie, die ergens ver op de achtergrond lijkt te
klinken, en een beperkt aantal andere accenten, waaronder een fraai
orgel. Centraal staat in alle gevallen de prachtige stem van Jadea
Kelly, die zonder enige twijfel een betere zangeres is dan Lana Del Rey.
Ik kan me goed voorstellen dat de lezer van deze recensie op basis van
het bovenstaande denkt dat Clover een behoorlijk saaie of zelfs
overbodige plaat is, maar dat is zeker niet het geval. Clover is een
donkere en stemmige plaat die je meeneemt naar vergeten nachtclubs in de
jaren 50 en 60. De sfeer is wat grimmig, de entourage op zijn minst
groezelig, maar wat Jadea Kelly op het kleine podium laat horen is van
grote klasse. Na de genadeloze wijze waarop Lana Del Rey is neergesabeld
door de critici verwacht ik niet dat Clover van Jadea Kelly met
superlatieven zal worden onthaald, maar als je het mij vraagt verdient
de plaat dit wel. Clover heeft een hele bijzondere sfeer die zowel
bezwerend, bedreigend als betoverend is. Zeker wanneer je wat beter naar
de plaat luistert hoor je hoe mooi deze songs zijn ingekleurd en wat
een geweldige zangeres Jadea Kelly is. De wat meer melancholieke songs
zorgden bij mij direct voor kippenvel, maar ook de net wat
lichtvoetigere songs op de plaat pakken me inmiddels genadeloos in. Ik
ben nog steeds een bewonderaar van Lana Del Rey, die als je het mij
vraagt voor haar debuut veel meer respect had verdiend dan ze heeft
gekregen, maar Jadea Kelly is gewoon beter. Veel beter.
Erwin Zijleman
Je kunt hier naar 'Wild West rain' luisteren.
No comments:
Post a Comment