maandag 22 april 2013

Deodato: een mix van klassiek, jazz en science fiction, wat wil je nog meer



In een flits kwam het voorbij op tv. Ik merkte dat ik genoot en er werden wat oude snaren geraakt. Gelukkig heb ik een decoder met opname mogelijkheid die automatisch vastlegt wat er langskomt. Ik ‘spoelde’ terug. Het was die bewerking van dat fantastische klassieke stuk en ik was het heel even kwijt. De naam Deodato kwam bovendrijven en dat was heel wat. Ik had die naam al ruim 30 jaar niet meer gehoord. Iets groens brak door in mijn geheugen. Ik startte ‘Soundhound’ op mijn Iphone om de muziek te herkennen. Leve de moderne techniek. En ja, meteen kwam ‘Also sprach Zarathustra’ van Deodato als resultaat……………………..


(Je vindt Deodato hier.)

Heel veel punten want er kwamen heel veel mooie herinneringen boven die wat tijd kostten om te verwerken.

Ik was weer terug in de zeventiger jaren. Wie anders dan .No had de elpee van Deodato en introduceerde mij in zijn muziek. Wat een heerlijke jazz sound en dat terwijl ik geen moderne jazz fan was. Maar de combinatie van deze epische klassieke muziek met een jazz interpretatie gaf een combinatie die onovertroffen is. Het  brengt zowel liefhebbers van klassiek, jazz en instrumentale muziek in het algemeen bij elkaar. Ik was toen verkocht.

Voor iedereen die ‘Also sprach Zarathustra’ niet direct van Deodato kent, de oorspronkelijke muziek is van Richard Strauss (ja, familie). De klassieke muziek op zich is al de cd (of Itunes download) waard. Hij is bekend geworden door de film ‘2001, A Space Odyssee’ uit 1968 waar hij het prachtige (en onbegrijpelijke) einde ondersteunt als het starchild zijn onvergetelijke entree in de ruimte maakt. Onvergetelijk als je het ooit op een bioscoopscherm hebt mogen beleven. Ik heb dat ooit in 1979 mogen meemaken (in 1968 was ik nog te jong) en ik kan met overtuiging zeggen dat het fenomenaal was. Beeld en geluid samen maken een onuitwisbare indruk. Een tv-scherm is onvoldoende zoals ik uit (ook) eigen ervaring heb gemerkt.

(Richard Strauss hier.) (En het Starchild hier.)


Tijdens het schrijven heb ik zowel Deodato, Richard Strauss, 2001 A Space Odyssee en Pink Floyd (zie laatste aanbeveling hieronder) op de achtergrond (eh, voorgrond want het schrijven werd achtergrond) draaiend gehad. De tijd vloog om en mijn avond kan al niet meer kapot.
En als extraatje omdat ik tijdens het kijken dacht “holy fuck’, een combinatie van twee belevingen in mijn leven die me dierbaar zijn. Een synchronisatie van ‘Echoes’ van Pink Floyd met het laatste deel van ‘2001, A Space Odyssey’. Als je fan van één van beide bent moet je deze psychedelische trip ondergaan.

Met dank aan .No voor zijn eeuwige hulp.

WoNoVice

You can order Also Sprach Zarathustra by Deodato here,

Also sprach Zarathustra by Richard Strauss here



2001, A space odyssey here


Meddle by Pink Floyd here

Geen opmerkingen:

Een reactie posten