In een flits kwam het voorbij op tv. Ik merkte dat ik genoot
en er werden wat oude snaren geraakt. Gelukkig heb ik een decoder met opname
mogelijkheid die automatisch vastlegt wat er langskomt. Ik ‘spoelde’ terug. Het
was die bewerking van dat fantastische klassieke stuk en ik was het heel even
kwijt. De naam Deodato kwam bovendrijven en dat was heel wat. Ik had die naam
al ruim 30 jaar niet meer gehoord. Iets groens brak door in mijn geheugen. Ik
startte ‘Soundhound’ op mijn Iphone om de muziek te herkennen. Leve de moderne
techniek. En ja, meteen kwam ‘Also sprach Zarathustra’ van Deodato als
resultaat……………………..
(Je vindt Deodato hier.)
Heel veel punten want er kwamen heel veel mooie
herinneringen boven die wat tijd kostten om te verwerken.
Ik was weer terug in de zeventiger jaren. Wie anders dan .No
had de elpee van Deodato en introduceerde mij in zijn muziek. Wat een heerlijke
jazz sound en dat terwijl ik geen moderne jazz fan was. Maar de combinatie van
deze epische klassieke muziek met een jazz interpretatie gaf een combinatie die
onovertroffen is. Het brengt zowel
liefhebbers van klassiek, jazz en instrumentale muziek in het algemeen bij
elkaar. Ik was toen verkocht.
Voor iedereen die ‘Also sprach Zarathustra’ niet direct van
Deodato kent, de oorspronkelijke muziek is van Richard Strauss (ja, familie).
De klassieke muziek op zich is al de cd (of Itunes download) waard. Hij is
bekend geworden door de film ‘2001, A Space
Odyssee’ uit 1968 waar hij het prachtige (en onbegrijpelijke) einde ondersteunt
als het starchild zijn onvergetelijke entree in de ruimte maakt. Onvergetelijk
als je het ooit op een bioscoopscherm hebt mogen beleven. Ik heb dat ooit in
1979 mogen meemaken (in 1968 was ik nog te jong) en ik kan met overtuiging
zeggen dat het fenomenaal was. Beeld en geluid samen maken een onuitwisbare
indruk. Een tv-scherm is onvoldoende zoals ik uit (ook) eigen ervaring heb
gemerkt.
Tijdens het schrijven heb ik zowel Deodato, Richard Strauss,
2001 A Space Odyssee en Pink Floyd (zie laatste aanbeveling hieronder) op de achtergrond (eh, voorgrond want het
schrijven werd achtergrond) draaiend gehad. De tijd vloog om en mijn avond kan
al niet meer kapot.
En als extraatje omdat ik tijdens het kijken dacht “holy fuck’, een
combinatie van twee belevingen in mijn leven die me dierbaar zijn. Een
synchronisatie van ‘Echoes’ van Pink Floyd met het laatste deel van ‘2001, A
Space Odyssey’. Als je fan van één van beide bent moet je deze psychedelische trip
ondergaan.
Met dank aan .No voor zijn eeuwige hulp.
WoNoVice
You can order Also Sprach Zarathustra by Deodato here,
Also sprach Zarathustra by Richard Strauss here
2001, A space odyssey here
Meddle by Pink Floyd here
No comments:
Post a Comment