Je kunt hier luisteren naar 'The fighter'.
Met de eerder op
deze blog besproken platen van Rob Lutes, Amelia Curran en Nancy Dutra
hebben we al drie Canadese platen van wereldklasse binnen. Nummer vier
heeft zich inmiddels ook aangediend, want The Beautiful Wild van Jenn
Grant is als je het mij vraagt een plaat om te koesteren. De
singer-songwriter uit Halifax trok al eerder de aandacht met drie
uitstekende platen (Orchestra For The Moon, Echoes en Honeymoon Punch),
maar overtreft zichzelf nu op alle fronten met The Beautiful Wild. Jenn
Grant betoverde op haar vorige platen met een ingetogen of net wat meer
aangekleed folkgeluid, maar imponeert op The Beautiful Wild met een
veelzijdig en aanmerkelijk lichtvoetiger geluid. Wat direct opvalt bij
beluistering van The Beautiful Wild is de bijzonder mooie stem van Jenn
Grant. De Canadese singer-songwriter heeft flink wat soul, een mooi rauw
randje en een stem die het uitstekend doet in wat meer folky of rootsy
songs. Heel af en toe heeft het wel wat van Adele (dit is me bij de
vorige platen van Jenn Grant niet opgevallen), maar persoonlijk vind ik
Jenn Grant een stuk beter dan de Britse die momenteel zo veel succes
oogst. Jenn Grant doseert immers beter en laat bovendien horen over
meerdere klankkleuren te beschikken, waardoor The Beautiful Wild niet
snel zal gaan vervelen. The Beautiful Wild bevat een aantal songs waarin
invloeden uit de soulpop domineren, maar Jenn Grant blijkt ook niet
vies van folkpop, rootspop en wat puurdere soul, inclusief blazers. Als
ze dan ook nog eens Kate Bush naar de kroon steekt of op geheel eigen
wijze Survivor’s Eye Of The Tiger naar haar hand zet, weet je dat je te
maken hebt met een buitengewoon veelzijdig en bijzonder getalenteerd
zangeres. Veelzijdigheid is leuk, maar het moet natuurlijk wel goed
uitpakken. In het geval van Jenn Grant pakt het voortreffelijk uit. Op
The Beautiful Wild verandert alles wat Jenn Grant aanraakt in goud. Het
ene moment vermaakt ze met radiovriendelijke soulpop, het volgende
moment word je geraakt door één van de hoogvliegers in het rootssegment
aan het werk, om vervolgens kippenvel te krijgen van de door Jenn Grant
vertolkte pure soul. Voor de liefhebbers van rootsmuziek is het
waarschijnlijk wel even wennen. Jenn Grant hield zich op haar vorige
platen redelijk aan de conventies van de Amerikaanse rootsmuziek, maar
lapt deze nu aan haar laars. Is dat erg? Nee, wat mij betreft niet. Jenn
Grant slaat op The Beautiful Wild vele nieuwe wegen in, maar het spoor
loopt geen enkele keer dood. Ze schuwt de radiovriendelijke pop
weliswaar niet, maar doet hierbij geen concessies wanneer het gaat om de
kwaliteit. The Beautiful Wild overtuigt in eerste instantie vooral door
de hoogstaande vocalen, maar uiteindelijk moet je concluderen dat Jenn
Grant toch ook een serie verdomd goede liedjes heeft afgeleverd. Het
dwingt bij mij in ieder geval flink wat respect af.
Erwin Zijleman
Je kunt The beautiful wild hier
of hier bestellen
No comments:
Post a Comment