Little broken hearts. Norah Jones

Luister hier naar "I'm gonna get ya'.

Norah Jones werd op basis van haar debuut Come Away With Me uit 2002 in het hokje jazz geduwd.  Come Away With Me hoorde hier absoluut thuis, maar op alle platen die Norah Jones sindsdien heeft gemaakt, hebben invloeden uit de jazz aan terrein verloren, wat ten gunste is gegaan van invloeden uit met name de folk, country, pop en rock. In eerste instantie reserveerde Norah Jones haar wildste plannen buiten de gebaande paden voor zijuitstapjes als The Little Willies en El Madmo, maar op haar nieuwe plaat Little Broken Hearts werpt Norah Jones alle schroom van zich af. Op Little Broken Hearts moet je met een vergrootglas zoeken naar invloeden uit de jazz en zelfs dan sluit ik niet uit dat je ze niet zult vinden. Norah Jones werkt op Little Broken Hearts samen met topproducer Brian Burton, oftewel Danger Mouse (op wiens Rome ze vorig jaar ook al een belangrijke rol vervulde), en dat is een producer die altijd zijn stempel op een plaat weet te drukken. Dat doet hij ook dit keer. Op Little Broken Hearts heeft Norah Jones een ware metamorfose ondergaan.  Hoewel ik al haar platen heel hoog heb zitten, was het tot dusver wel altijd muziek van het braafste meisje uit de klas. Dit braafste meisje uit de klas slaat je nu als een zwoele vamp om de oren met een plaat die buitengewoon fris en opwindend klinkt. Het contrast met haar oude werk is het grootst wanneer  Norah Jones op de proppen komt met alternatieve elektronische pop die ook van Goldfrapp had kunnen zijn, maar ook in de duistere folk- en country-noir, die overigens een veel prominentere rol vervuld op de plaat, klinkt Norah Jones nauwelijks meer als de Norah Jones die de zo goed dachten te kennen. De piano waarmee Norah Jones zo lang leek samengesmolten speelt nauwelijks een rol van betekenis op Little Broken Hearts. Gruizige rootsy gitaarlijnen bepalen het beeld, waarin zo af en toe ook ruimte is voor opvallende ritmes, tegendraadse strijkers en atmosferisch klinkende elektronica. Alleen door de vocalen zal je Little Broken Hearts er bij een blinddoektest uit pikken als een plaat van Norah Jones, al klinkt haar stem minder zwoel en zoet dan we van haar gewend zijn, wat waarschijnlijk alles te maken heeft met het feit dat Little Broken Hearts in alle opzichten een breakup plaat is. Little Broken Hearts is een hele moedige plaat die door veel van haar fans waarschijnlijk niet positief zal worden ontvangen. Persoonlijk heb ik het nieuwe geluid van Norah Jones echter heel snel omarmd en sindsdien raak ik steeds meer onder de indruk van deze fascinerende plaat. Wanneer je zulke grote stappen zet als Norah Jones doet op haar nieuwe plaat, stap je wel eens mis. Little Broken Hearts is daarom wat minder consistent dan haar vorige platen, maar de enorm hoge pieken compenseren alles. Little Broken Hearts is ondanks de melancholieke teksten en de vaak donkere klanken een sprankelende plaat die steeds weer nieuwe dingen laat horen en continu fascinerende beelden op het netvlies tovert. Het is zeker niet overdreven om Little Broken Hearts nu al te scharen onder de meest verrassende platen van 2012 en het zal me niet verbazen als het waarschijnlijk ook een van de betere is. De magie van Norah Jones leek de afgelopen jaren wat uitgewerkt, maar na deze opvallende metamorfose kan ze nog jaren mee.

Erwin Zijleman 

Bestel Little broken hearts hier

of hier