Posts
De Nederlands-Surinaamse muzikante Neomi Speelman werd een paar jaar geleden néomí en liet met twee uitstekende EP’s horen dat ze veel in haar mars heeft. De belofte van deze EP’s wordt meer dan waar gemaakt op het debuutalbum van néomí, somebody’s daughter. Het is een album waarop ze wederom samenwerkt met de Britse producer Will Knox, die tekent voor een gloedvol geluid. Het is een geluid waarin de prachtige stem van néomí uitstekend tot zijn recht komt. Het is een stem die al indruk maakte op de eerder verschenen EP’s, maar de zang op somebody’s daughter is nog veel mooier. Het levert in combinatie met de persoonlijke songs een uitstekend debuutalbum op.
néomí, het alter ego van de Nederlands-Surinaamse muzikante Neomi Speelman, debuteerde in de zomer van 2022 met de EP Before. De vijf songs op deze EP liepen wat mij betreft over van de belofte, want néomí liet op Before niet alleen horen dat ze beschikt over een bijzonder mooie stem, maar liet ook horen dat ze aantrekkelijke en persoonlijke songs kan schrijven. De songs op Before bewogen zich op het snijvlak van indiefolk en indiepop en lagen niet alleen lekker in het gehoor, maar lieten ook de enorme muzikaliteit van néomí horen.
De zes songs op de in het voorjaar van 2023 verschenen EP After maakten nog wat makkelijk indruk en lieten horen dat néomí zowel in vocaal als in muzikaal opzicht flink was gegroeid. After deed niet onder voor het allerbeste dat in 2023 in de indiefolk en indiepop werd gemaakt en maakte niet alleen indruk door de prachtige stem en de persoonlijke teksten van néomí, maar ook door de fraaie klanken van de Britse producer Will Knox (die overigens ook op Before al van de partij was).
Met name After heeft er voor gezorgd dat ik met bijzonder hooggespannen verwachtingen begon aan de beluistering van het debuutalbum van néomí en dat album is deze week verschenen. Ook somebody’s daughter is weer geproduceerd door Will Knox, die het album heeft voorzien van een mooi en warm geluid. Het is een geluid dat uitstekend past bij de stem van néomí, die de meeste zangeressen in de indiefolk en indiepop van het moment makkelijk de baas is.
De Nederlandse muzikante beschikt over een aangenaam warme stem, maar het is ook een stem met veel gevoel en een stem die zich soepel beweegt door haar veelzijdige songs. Het zijn songs die, zeker op het eerste deel van het album, wat meer invloeden uit de pop dan uit de folk laten horen en net wat lichtvoetiger klinken, maar op de tweede helft van het album laat néomí een intiemer geluid horen.
De muziek van néomí past nog altijd in het hokje indie, maar vergeleken met de meeste indiefolk en indiepop albums van het moment klinken de songs van de Nederlandse muzikante tijdlozer. Wanneer néomí haar stem slechts omringt met piano en strijkers klinkt ze als een singer-songwriter van lang geleden, maar wanneer de elektronica zijn intrede doet in haar muziek vind ze makkelijk aansluiting bij de indiepop van het moment.
Dat is een genre waarin het momenteel stevig dringen is, maar somebody’s daughter doet echt niet onder voor de muziek die momenteel in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk wordt gemaakt. De stem van néomí is wat mij betreft veel mooier dan die van de meeste grote popsterren van het moment en ook de productie van Will Knox kan zich meten met die van de grote producers van het moment, die kunnen beschikken over aanzienlijk ruimere budgetten.
De songs van néomí liggen zoals gezegd lekker in het gehoor, maar naarmate het album vordert stopt ze ook steeds meer bijzondere accenten in haar songs en durft ze ook steeds meer gas terug te nemen. In de meer ingetogen songs op het tweede deel van het album, die wat melancholischer klinken dan de openingstracks, vind ik de stem van néomí nog veel mooier dan in de wat meer uptempo en met invloeden uit de pop ingekleurde songs en ook het persoonlijke karakter van haar songs komt in de meer ingetogen songs beter uit de verf.
Het zorgt ervoor dat somebody’s daughter, dat net als de EP’s de bijzondere wegen van de liefde en ‘coming of age’ als centrale thema's heeft, nog mooier eindigt dan het album begon en naarmate ik het album vaker hoor steeds meer imponeert. De bijna als een demo klinkende slottrack is overigens van een bijna pijn doende schoonheid. Dat néomí moe
t worden gerekend tot de grootste talenten binnen de Nederlandse popmuziek en ver daarbuiten zal inmiddels duidelijk zijn.
Erwin Zijleman
https://neomimusic.bandcamp.com/album/somebodys-daughter
No comments:
Post a Comment