Arooj Aftab veroverde de afgelopen jaren de harten van verrassend veel muziekliefhebbers met het bijzondere Vulture Prince. Haar landgenote Zeerak Ahmed kan wel eens hetzelfde gaan doen met het onder de naam Slowspin uitgebrachte TALISMAN. Het is een album dat meerdere stijlen uit de Westerse popmuziek combineert en hier vervolgens invloeden uit de Pakistaanse en Indiase muziek aan toevoegt. De muziek van Slowspin is dromerig en subtiel, maar ook beeldend en bezwerend. TALISMAN is een album vol bijzondere geheimen, die je langzaam maar zeker gaat ontdekken. Het is een album dat niet lijkt op welk ander album dan ook en dat maakt TALISMAN heel speciaal.
Slowspin is het alter ego van de in het Pakistaanse Karachi geboren, maar al een tijd vanuit de Verenigde Staten opererende muzikante Zeerak Ahmed. Als Slowspin levert ze deze week een buitengewoon fascinerend en werkelijk wonderschoon album af. TALISMAN is mijn eerste kennismaking met de muziek van Slowspin, maar het is het tweede album van de Pakistaanse muzikante, al was het in 2015 verschenen Between Shadows In Water eerder een minialbum.
TALISMAN is zeker geen makkelijk album, maar alle tijd die je in de muziek van Slowspin investeert wordt dubbel en dwars terug betaald. Het is geen makkelijk album omdat Zeerak Ahmed haar afkomst zeker niet verloochent op TALISMAN. Slowspin zingt deels in de talen waarmee ze opgroeide, Urdu, Farsi en Purbi, maar ook de zang van Zeerak Ahmed heeft zich nadrukkelijk laten beïnvloeden door de zang uit de regio waarin ze opgroeide. Invloeden uit de Pakistaanse en Indiase muziek beperken zich niet tot de teksten en de zang, want ook de opbouw van de songs wijkt af van de in het Westen gangbare wijze.
Voor de inkleuring van haar songs vertrouwde Slowspin juist wel op het instrumentarium uit de Westerse popmuziek. De basis voor het album werd gelegd tijdens een drie dagen durende opnamesessie in een studio in Brooklyn, New York. Zeerak Ahmed nam samen met de gelouterde muzikanten Shahzad Ismaily (ook bekend van de eveneens Pakistaanse muzikante Arooj Aftaab), Grey Mcmurray, Aaron Roche en Greg Fox uitgebreid de tijd om te improviseren en experimenteren, waarna de songs op het album langzaam vorm kregen.
De songs die bestonden uit elektrische gitaren, akoestische gitaren, piano, bas en drums werden vervolgens verder ingekleurd door een aantal gastmuzikanten, die onder andere fluit, pedal steel, viool en synths toevoegden aan het mysterieuze geluid van Slowspin, dat nog wat mysterieuzer wordt door de zang. Het is een geluid dat lastig is te omschrijven, want naast invloeden uit de traditionele Pakistaanse en Indiase muziek hebben ook invloeden uit de folk, psychedelica, ambient, dreampop, jazz en avant garde hun weg gevonden naar de bijzondere muziek van Slowspin.
Die muziek klinkt op basis van het bovenstaande misschien niet heel toegankelijk, maar de muziek van Slowspin is ook zeker niet ontoegankelijk. De bijna rustgevende klanken en mooie melodieën op het album zorgen voor een bijna serene sfeer, die wordt versterkt door de teksten in exotische talen en door de bijzondere manier van zingen.
TALISMAN doet het uitstekend als rustgevende achtergrondmuziek en heeft dan een bijna meditatief karakter, maar de muziek van Zeerak Ahmed is te mooi en te interessant om er niet met volledige aandacht naar te luisteren. Iedere keer als ik luister naar het album hoor ik weer nieuwe dingen en ondanks het feit dat ik ook na vele keren horen nog lang niet alle geheimen van TALISMAN heb ontrafeld, is het album van Slowspin nu al een album dat ik koester.
Het is een album dat net als Vulture Prince van Arooj Aftab in staat moet worden geacht om een verrassend breed publiek aan te spreken, waarbij positieve recensies als die van het gerenommeerde en kritische Pitchfork zeker zullen helpen. Bijzonder album, dat is zeker en het album is voor mij echt nog lang niet uitgegroeid.
Erwin Zijleman
https://slowspin.bandcamp.com/album/talisman
No comments:
Post a Comment