Wende live. Zaterdag 31 augustus 2019, Nazomer Festival Middelburg

Foto: Wo.

"Ik heb kaartjes voor een festival, maar ik kan niet. Hebben jullie zin om te gaan'? Dat was de vraag die wij ergens voor de zomer kregen. Eerlijk gezegd dachten we dat het een festival was dat de hele dag zou duren, dus er stonden flink wat uren geblokt in de agenda. De opzet van het Nazomer Festival bleek iets anders in elkaar te steken. Iedere avond treedt er een artiest op op het Abdijplein van Middelburg. Dus in plaats van een hele dag, hoefden wij pas om 21 uur present te zijn in Middelburg. Daarnaast schijnt er nog veel meer te gebeuren op andere locaties, lieten wij ons vertellen later.

En wie ging ik eigenlijk bekijken? (Ik mocht mee en had mij totaal niet verdiept tot de dag voor vertrek.) Wende? Het zei mij helemaal niets. Een dame die ik wel eens bij 'DWDD' heb zien zitten en een stukje van een documentaire. Een vrouw met donker haar en een "guitig" gezicht.

Het podium licht ging aan. Twee heren nemen plaats achter een batterij aan elektronica/elektronica en percussie. Op de achtergrond in het midden stond een mini vleugel. Binnen de kortste keren klinken er geluidscollages die niet hadden misstaan op 'Dark Side Of The Moon', in dat nummer dat opgebouwd is uit synthesizerklanken. Het zwelt aan en aan en ik kijk bezorgd om me heen, want de gemiddelde leeftijd leek mij wel achter zich te laten. Hoe gaan deze mensen op deze elektronische storm reageren? Nou, heel positief bleek al snel.

Foto: Wo.

Wende werd met een groot applaus ontvangen en brandde direct los met confronterende teksten, die ze soms werkelijk uitspuwde. Af en toe een glimlach tonend om de mensen gerust te stellen, leek het wel. Alsof ze daarmee wilde zeggen dat het maar teksten waren en ze het niet echt meende. Die indruk had ik echter niet. Hier stond iemand zich binnenstebuiten te keren, met hele grote vragen over zichzelf, haar omgeving, haar lief, de wereld. Deze voorstelling, getiteld naar haar laatste album 'Mens', bleek ronduit existentieel.

Het zorgde ervoor dat alles wat er op het podium plaatsvond direct binnenkwam. Het leek persoonlijk te worden. Wij werden allemaal gedwongen zelf ook na te denken over onze existentie. De manier waarop de elektronische muziek opzweepte en dempte gaf Wende de gelegenheid om te performen tussen zang, tekst en rap. Af en toe was het volledig overdonderend. Ik bleef verbaasd dat het (jong-)bejaarde segment in het publiek zo hard bleef klappen voor muziek die zo extreem weinig met hun (en mijn) generatie van doen heeft, maar deze mensen, die Wende misschien hebben leren kennen door haar interpretaties van Franse chansons, bleken bereid haar te volgen in deze fase van haar carrière. Een enorm boeiende fase, overigens. Ik ben er nog niet uit of ik het thuis ook een kans ga geven, zal ik toegeven, maar op het podium volgde ik ieder move en wending van de show.

Het bleek ook net op tijd, want dit was de een na laatste 'Mens' voorstelling met Ludovic en Jan aan haar zijde. Twee mannen die al die geluiden tevoorschijn toverden. Uit kastjes, machines, knopjes, toetsen en wat niet meer, terwijl Jan net zo makkelijk er hard op los trommelde of subtiel aan een xylofoon prachtige klanken ontlokte. Hier stonden twee zeer geroutineerde muzikanten hun beste te geven.

Alleen dat blonde haar en een jaren 80 spoiler van minsten 20 centimeter van Wende? Ook dat werd verklaard. Een drukbezet vrouw, zo veel is duidelijk.

Wo.


or listen to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:

https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g